Zangvogels

Vanochtend was ik er bij toen de zon de dag begroette. Morning! Ik was niet de enige vroege vogel, de eerste foto van de bosrietzanger heb ik om 5:26 gemaakt. De tweede foto is op de terugweg gemaakt om 10:17, dezelfde plek en dezelfde vogel. Ik denk dat hij bijna non-stop aan het zingen is geweest.

De vraag kwam bij me op of vogels eigenlijk wel eens schor worden. Uncle Google biedt uitkomst, ik vat het samen en meen het volgende te begrijpen: Vogels produceren zang/klank door lucht door een klankorgaan (de syrinx) te sturen. De syrinx bestaat uit verschillende kraakbeenstukjes, membranen en kanalen. Er worden diverse klanken geproduceerd door de trillingen van de membranen en de posities van de kraakbeenstukjes. Omdat er meerdere kanalen zijn kunnen vogels tegelijkertijd meerdere tonen fluiten. Mensen maken klanken met hun stembanden. Als ze die overbelasten kan schorheid optreden. Bij vogels werkt het dus anders waardoor er geen overbelasting ontstaat, hoeveel ze ook fluiten.

Bij de Kooiweg spotte ik veel zangvogels: elk vogeltje zingt zoals het gebekt is…

Vlinders, libellen, bijen, van alles vloog rond. Zelfs de schapenwolken dansten mee. En ik, ik genoot.

Pas schreef ik over koeien die het in de bol hadden gekregen, ik ben daardoor wel extra op mijn hoede op deze route. En blijkbaar ben ik niet de enige, deze buizerd hield ook een oogje in het zeil.

De steenuil zat relaxed in het zonnetje. Ik had hem vrij snel in de smiezen maar hij mij eerder ;-).

Achter deze setting ligt een plas en de eendenkooi. Een boomvalk was aan het jagen over het water, ik denk dat hij libellen uit de lucht probeerde te plukken. Een tweetal bruine kiekendieven waren vanochtend behoorlijk actief in dit gebied. Het viel me op dat ze er nogal verfomfaaid uitzagen. Beide hadden een gehavende staart en één heeft een hele hap uit de vleugel, bijzonder dat deze kiek ‘het nog doet’.

Laat ik afsluiten met de haas. Op zich niets bijzonders, toch?! Nou, wel als deze op je af komt rennen tot heel dichtbij. Even dacht ik dat hij me zo voorbij zou sprinten maar nee, op 1,5 meter afstand zat hij stokstijf stil en koos toen het hazenpad terug.