Veel leuks gezien bij het jagershuisje. Allereerst een paartje roodborsttapuiten. Manlief (met het zwarte koppie) is schuwer dan het vrouwtje. Er bivakkeert ook een winterkoning hier, hij laat zich wel zien en zeker ook horen. Maar geen enkele kans gehad om ‘m op de plaat te zetten, dat blijft een wensfoto voor deze plek. Een goede reden om het snel nog ’s te proberen ;-).
Ook de torenvalk heb ik al vaak hier gespot, hij zoekt geregeld een boom op om uit te rusten en dan weer door. De lucht in, bidden en aanvallen! Even verderop nog een exemplaar dat stilhangt in de lucht. Mooi om te zien hoe die staart meewerkt om zoiets voor elkaar te krijgen. Luchtacrobaten zijn het.
Vanuit de verte hoorde ik de grote bonte specht en even later zag ik er zelfs twee, ver weg in een hoge boom. Een paar foto’s gemaakt maar ik wist al wel dat het voor een mooie foto te ver weg was. Toch een leuke waarneming! Ik loop naar mijn fiets en daar komen beide spechten aanvliegen om vlak voor me in de boom op zoek te gaan naar voedsel. Kijk, dat bedoel ik nou. Dat zijn de topmomentjes van zo’n natuurtocht. Genieten. Ze struinen alles af en gaan dan naar de volgende boom. Ik volg met plezier.
Zoals je aan de foto’s kunt zien, schijnt de zon volop. Niet alleen ik genoot daarvan, deze ooievaren namen volgens mij ook een zonnebad. Ik vond het een typische houding van een aalscholver, kijkend naar het rechter exemplaar. En die linker dan, met die afhangende vleugels, nek ingetrokken en snavel richting de zon. Hmmm, lekker zeg.
