Nieuwe soort vandaag: de zwarte stern! Het silhouet lijkt wat op die van een visdief. Wat een mooie, gracieuze vogel:

We zijn vanochtend naar Intratuin Duiven geweest en daarna door naar natuurgebied Loowaard. Op het parkeerterrein aangekomen, zagen we een winterkoninkje zitten. Met dat staartje zo parmantig omhoog, één van mijn favoriete vogeltjes. De wandeling begon dus al goed. We liepen richting een plas en zagen meteen de zwarte stern. Nou, die hadden we nog nooit in het echt gezien, dus bleven we wat langer kijken en foto’s maken. Dat laatste was een enorme uitdaging want de stern was steeds in het weer met duikvluchten in het water, zwenken en verder vissen.
Daarna zijn we een gebied ingelopen waar we nog niet waren geweest. Hier was het pad op een gegeven moment ook helemaal dichtgegroeid, we liepen tot onze heupen in het hoge gras. Plots zag ik iets vreemds, ik dacht eerst twee sprinkhanen op elkaar, een lichte en een donkere. Maar het was anders: een sprinkhaan die uit zijn oude huidje kroop. Een wonderlijke waarneming. Helemaal als je het overblijfsel goed bekijkt, met voelsprieten en al. En die lege pootjes, nog steeds vastgeklampt aan de stengel…
Grote groene sabelsprinkhaan Achtergebleven huidje
In de zon in het best warm maar er staat gelukkig een koel briesje. We pakken ook nog een andere wandelroute mee maar komen bij bomen die er spookie uitzien. Helemaal in witte rag verpakt. Brrr, geen eikenprocessierups want het zijn wilgen maar fris is het niet. We lopen eronder door en voelen allemaal spettertjes, waarschijnlijk afscheiding van de rupsen. Als het gewoon water zou zijn geweest, dan was het een aangename verkoeling maar dit voelt niet goed. We besluiten om terug te gaan, zo loop je toch niet ontspannen.

Deze jonge boerenzwaluwen zullen er geen last van hebben, die zitten geduldig te wachten op een lekker maaltje.
