Vanochtend zijn we al vrij vroeg op pad gegaan. Naar de Planken Wambuis bij Ede. Big-birds als de lammergier en de slangenarend worden daar wel eens gespot. Wie weet wat wij gaan tegenkomen…
In het begin was dat vrij weinig, we liepen door een verstild bos. Ook best relaxed maar een beetje meer actie zou wel mogen. Uiteindelijk begon het met een veldleeuwerik. Die klom al zingend steeds hoger de lucht in en bleef maar door zingen. Dan in een duikvlucht naar beneden en eenmaal geland zie en hoor je hem niet meer. Even verderop stond een man met een fikse camera. We richtten onze kijkers in dezelfde richting en zagen daar iets groots en zwarts. Ik kreeg even de kriebels, het was een everzwijn. Gelukkig was deze alleen. Als er kroost bij is, dan moet je nog goed oppassen ook. Ze kunnen fanatiek zijn in hun beschermingsdrang. Op vakantie was ik ook al flink geschrokken toen ik in een weiland een wolf ontdekte. Bleek een 3d-nepversie te zijn. En aan het eind van onze boswandeling vandaag zagen we een boomstronk liggen die verdacht veel op een leeuw leek. Pfff, vogels kijken wordt steeds spannender.
Op een bepaalde plek in het bos wemelde het opeens van vogeltjes: pimpel-, kool- en kuifmezen, glans/matkop, boomkruipers, grote bonte specht. Overal waar je keek, vloog en bewoog wat. Even verderop was dat weer helemaal voorbij. Typisch. We zagen een poosje niets meer hoewel de zwarte specht zich duidelijk liet horen en ook de winterkoning liet weten dat hij er wel was.
Op een open veld werd het weer interessant. Er bleken heel wat grauwe klauwieren te zitten, vrouwtjes, mannetjes en ook jonkies. Dit is een soort die je niet in grote getale ziet maar vandaag wel. Ik schatte in dat het er meer dan 15 waren. Een klauwieren-hot-spot. Zo zie je maar, je weet nooit was je tegenkomt onderweg.
Grauwe klauwier, mannetje Grauwe klauwier, vrouwtje … en gezellig bij elkaar