Wie is… de mol?

Een zonnige zondag, uiteraard zijn Jeff en ik erop uit gegaan voor een natuurwandeling. Naar de Amerongse Bovenpolder, dit keer. Veel wandelaars op de plek van bestemming, maar die liepen allemaal een rondje kasteel, leek het. Wij weten daar een prima parkeerplek, vlak bij de ingang van het natuurgebied. Die was gelukkig vrij (er kan maar 1 auto staan) dus we hadden geluk. Het hek stond ook nog ’s op een kier open, dus we hoefden niet via het opstapje. Bij het eerste watertje aangekomen, keken we toch even vreemd op. Geen watervogel te zien. Dat hebben we nog niet meegemaakt hier. Verderop vlogen er ganzen over, grauwe wel te verstaan. Er was gelukkig dus iets te beleven hier.

Bij de andere waterplas zagen we een zilverreiger in de verte achter een andere aan zitten. Tenminste, dat dachten we. Toen ik de foto’s aan het bekijken was bleek het om een zilverreiger en een lepelaar te gaan. Toch best wat verschillen: een andere snavel, reiger houd de nek in en de poten van de zilverreiger steken meer uit. Maar we gingen er gewoon vanuit dat het om twee reigers ging en dan kijk je dus niet meer zo secuur. Leermomentje, altijd blijven opletten! Het is trouwens een jonge lepelaar, dat zie je aan de zwarte vleugeltoppen en ‘vleeskleurige’ snavel.

Er zaten veel ganzen in het gebied, de grauwe had ik al genoemd maar ook kolganzen en brandganzen. Die zijn niet zo moeilijk van elkaar te onderscheiden, vooral de brandganzen zijn beduidend anders:

Halverwege de route zagen we het silhouet van een biddende torenvalk, hij week uit en zocht een plekje om te rusten. Hoe ga je nou als redelijk formaat vogel op een ieniemienie takje zitten?! Nou, zo:

Mijn favoriete tv-programma ‘Wie is de mol’ is weer gestart en daar moest ik meteen aan denken toen we het veld inliepen. We kwamen namelijk honderden molshopen tegen onderweg. Geen idee hoeveel mollen er aan de slag zijn geweest maar er moeten enorme gangenstelsel onder onze voeten uitgegraven zijn. Verder zagen we het werk van een andere harde arbeider die veel ‘gemold’ heeft en zich ook niet laat zien. Her en der lagen boomstammen om en lagen spaanders hout onder afgekloven stammen. De bever is duidelijk hier aan de slag geweest.

Vanwege de nattigheid konden we een bruggetje niet over, die stond helemaal onder water. We moesten een flink stuk teruglopen en over de dijk verder. Later konden we weer het natuurgebied in maar daar wachtte ons een nieuwe verrassing. Het gebied blijkt afgesloten te zijn. Huh, wat hebben wij gemist? Vanaf dit punt zijn we braaf langs de dijk verder gelopen. Wel heel benieuwd wat er dan aan het begin van de route staat. Hebben wij een verbod finaal over het hoofd gezien en dus clandestien de route gelopen? We checken nog even het startpunt en wat blijkt, de aanduiding dat we er niet in mogen lag op de grond. Iemand anders was het er misschien niet mee eens of had zin om te mollen of … Hoe het ook zij, dit verbod hebben we over het hoofd gezien en dus hebben we clandestien maar onschuldig een mooie wandeling gemaakt.