Regen, regen en nog eens regen. Op een heel aantal plekken treden rivieren buiten hun oevers en de dijkwachters hebben deze kerstdagen hun handen vol om de boel te inspecteren en actie te ondernemen. Het is nog te doen in Nederland, maar het moet niet veel gekker worden. En dat lijkt toch te gebeuren, want voor de komende dagen staan de buien alweer ingetekend in het overzicht van de verwachtingen. Trouwens, ook onze buurlanden kampen met teveel water en via de rivieren moet dat allemaal afgevoerd worden naar zee. Door ons landje. Dus ja, alle hens aan dek voor het waterschapsbeheer en petje af voor deze harde werkers!
En toch liet vandaag de zon zich even zien. We waren al vroeg in het Binnenveld, Jeff ging de uitkijktoren op en ik sta liever met beide benen op de begane grond:
Dit was mijn uitzicht:
Geen spectaculaire lucht dus, wel was er een uitwaaierende wolk die aan één kant mooi belicht werd. Zo kom je steeds weer voor verrassingen te staan.
Het water klotste tegen het bruggetje aan en het looppad was nog net begaanbaar voor ware Binnenvelders. Nog even en deze route is veranderd in een ‘waterweg’.
De rest van het rondje met de fiets afgelegd. Op één plek was het fietspad overstroomd, maar nog wel begaanbaar. Ik ben benieuwd of ze deze weg komende dagen moeten afsluiten. Voor het ‘vliegend verkeer’ zal de overlast wat minder impact hebben, deze grote zilverreiger heeft alleen wel een wat ander uitzicht vanwege de ondergelopen hooilanden.
