Water-snip

Vandaag ging het regenpak mee, uit voorzorg. Want de vooruitzichten waren dusdanig, dat het mij wijs leek om een waterdichte outfit bij me te hebben. Dit keer wilde ik direct door naar de boomvalken en fietste dus door, de Kooiweg voorbij. Maar wacht eens, ik zag daar een roofvogel op een paaltje zitten. Toch maar omgekeerd, het bleek om een buizerd te gaan. Veel dichterbij puttertjes en graspiepers en nog een schichtig wezentje… En jawel hoor, weer het wezeltje dat vanuit de berm tot halverwege het pad flitste en weer terug. Zo grappig, je ziet nu goed zijn wangvlek. Daar moet je op letten om het verschil te zien tussen een wezel en een hermelijn. Ook de staart is anders en een hermelijn is wat groter. Verder lijken ze behoorlijk op elkaar. En ik zal het maar meteen vertellen, ik zag een heel stuk verder op er nog 1. Eerlijk waar. Ik snap er niks van, ik zie die beestjes nooit en nu zomaar twee op een ochtend. Bijzonder! Mocht je het niet geloven, hierbij het bewijs:

In het natuurgebied bij de Kooiweg zijn ze flink aan het maaien. Prima natuurlijk maar die herrie verjaagt zo wel alles wat ik wil fotograferen en mij erbij. Dus snel weer op de fiets gestapt richting de Veensteeg. Daar staat een hoogspanningsmast met bovenin het topje een nest van de boomvalken. Rechts van die mast staan fikse bomen en die worden nu bevolkt met uitvliegende jongen. Als je het weet, dan heb je grote kans dat je ze ziet. Of hoort. De ene was lekker aan het smikkelen van een ondefinieerbare prooi en hoorde je niet. De ander beklaagde zich over de oneerlijke situatie en zijn (of haar) blik sprak boekdelen:

Na de valken ben ik naar het water gegaan, waar zich 100+ watersnippen ophielden. Prima verscholen tussen het riet kon ik redelijk dichtbij foto’s maken. Op mijn foto-pagina een zwart-wit foto van deze prachtige vogel. De voorspellingen kwamen uit en ik was dankbaar met mijn regenkleding. Helemaal ingepakt stond ik daar over het water te turen naar de watersnippen terwijl van boven ook nog eens flink wat water naar beneden kwam. Vond het wel wat hebben.

Watersnippen

Nog een kleine stop gemaakt bij het bankje richting de grift, waar ik de tweede wezel zag. Nu werd het wel heel donker, dus alle apparatuur opgeborgen in de fietstassen en in de stromende regen richting uitkijktoren gefietst. De bui trok over, het werd weer droog en ik besloot nog een poosje te blijven in het open veld. Daar op een bankje gezeten, warme thee gedronken, van alles en nog wat overdacht en genoten van het goede. De prachtige kleuren, mooie luchten, regenboog, bloemen in het veld en vogels in de lucht.

Er zaten drie grote zilverreigers een beetje te dollen met elkaar. Gefladder, elkaar achterna zitten, verjagen en mekaar weer opzoeken. Onderstaand beeld vond ik humoristisch, ik moest denken aan een kind dat zijn vinger opsteekt: “Ikke, ikke, ikke”. Misschien waren het wel juveniele exemplaren die aandacht om aandacht vroegen.