Het wordt gelukkig steeds interessanter buiten. We gaan richting het najaar en de vogels zijn zich aan het groeperen, zodat je vluchten spreeuwen, meeuwen en kievieten ziet. Zwaluwen scholen ook samen (die zie je trouwens altijd wel in een groep), nog even en ze vertrekken richting warmere oorden. Ik heb al een tijdje geen gierzwaluwen meer gehoord, die zijn hun soortgenoten al voorgegaan. Hoewel ze geen fraai geluid produceren, voelt het luchtruim toch een stuk leger zonder hun geschetter.
Er vlogen een aantal huiszwaluwen over de Binnenveldse Hooilanden. Probeer die maar eens vast te leggen; snelle rakkers zijn het. Van alle probeersels is er eentje gelukt.
Een casarca kwam over, leuke waarneming. Verder heb ik een handvol bruine kiekendieven gespot, wellicht zit er een nest in de rietkraag. Deze roofvogel vliegt vaak met vleugels in de V-stand, zoals op onderstaande foto.
Zodra er gemaaid wordt, zijn ooievaars van de partij. Opportunistisch als ze zijn, scharrelen ze graag zonder moeite een maaltje bij elkaar. Het ligt hier voor het oprapen. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan?!
De meeste vogels zijn schuw. Een lens met een flink zoombereik of een grote brandpuntsafstand is voor deze tak van sport geen overbodige luxe. Toch lukt het soms om dichterbij te komen. Bij deze lepelaar schuifelde ik tussen de struiken op de hurken naar voren (zal een grappig gezicht geweest zijn), zodat hij me niet zag. Maar de jaren gaan inmiddels wel wat tellen, waardoor ik die lage positie niet lang vol hield. Bij het opstaan was de vogel ‘m zo gevlogen.
Deze tapuit daarentegen bleef rustig zitten, terwijl ik op vijf meter afstand over de Kooiweg langs kwam. Zo stonden we ‘face to face’ naar elkaar te koekeloeren.
Overigens had de wind vrij spel over de weilanden, met een kracht 4 vlogen we wolken in rap tempo voorbij.
Vanochtend naar Park Lingezegen bij Arnhem geweest. Dat is voor ons de goede kant op, want vanwege een triatlon was een grote doorgaande weg hier afgesloten. Komen we daar aan (in de miezerregen) en wat blijkt, daar hadden ze er ook één. We overlegden even met verkeersregelaars. Op de vraag of we voor de triatlon kwamen, zei ik dat we gingen vogelen. Hij zei: ‘Ik heb vanochtend al twee wielewaals gezien”. NIET, reageerde ik verbaast en we schoten met z’n allen in de lach. Goeie grap! Toch hebben we wel een andere leuke soort gezien, namelijk een zwarte stern. Dit is een juveniel exemplaar.
Naast diverse vogelsoorten zagen we ook deze ree die aan het ‘slootje waden’ was. Leuke afwisseling.
Over waden gesproken, die triatlon start met zwemmen, dan fietsen en afsluitend hardlopen. We zagen een sliert zwemmers door het water ploegen, met meerkoeten als toeschouwers op de eerste rij. Ze zullen wel gedacht hebben: ‘Vreemde vogels, die mensen…’
Ten slotte nog een fraaie kleine zilverreiger, die ook hier in ruime mate aanwezig was. Zo kom je ze bijna nooit tegen en zo zie je ze her en der.
