Vierdag

12 Mei is voor ons een dubbele ‘vier’dag, want onze middelste zoon is jarig (25 geworden) én het is onze trouwdag (28 jaar inmiddels). Jeffrey heeft vrij genomen en we zijn vroeg op pad gegaan, naar de Rijnstrangen bij Duiven. Een prachtig gebied, waarover we gisteren nog een uitzending van Vroege Vogels hebben bekeken. Een aanrader!

Mijn doelsoort (je gaat dan op pad met als wens/doel om een bepaalde soort te zien te krijgen) was de zwarte stern. Het was nog wat grauw weer maar dat mocht de vogelpret niet drukken. Eerst zijn we over een dijkje naar rechts gelopen, je keek zo prachtig uit over de Rijnstrangen. In no time hadden we de zwarte stern in de kijker. En er kwam ook meteen maar een visdief het water afspeuren, dat begint goed. Een stuk verderop zat nog een vogel, die zich thuisvoelt op het water: de zilvermeeuw.

Lopend over de dijk hoorden we een vreemd geluid. Het bleek een ree die door het hoge gewas een bijzondere route koos, namelijk over de paaltjes met prik-/schrikdraad en pal voor ons langs het pad overstak. Opvallend vind ik de gesplitste hoeven, die erg duidelijk te zien zijn:

Het fluitekruid bloeit volop, die hebben we ook volop op onze trouwfoto’s staan ( gemaakt in de tuin van kasteel Amerongen). Extra speciaal dus. En de paardenbloem, die is altijd fotogeniek.

Er was een akker vol kool/raapzaad, dat gaf heel wat kleur aan de omgeving:

Op de zwarte sterns na hebben we niet echt hele bijzondere soorten gezien, maar zoals jullie inmiddels weten vind ik gewoon ook heel bijzonder. Zoals deze pimpelmees die wat verfomfaaid eruitziet, wellicht door het vele voeren van het kleine grut. Of de staartmees, al net zo warrig met zijn snavel vol groeizaam voedsel. Ook voor de kleintjes?!

Op het laatst zijn we nog even naar de waterkant gelopen, daar zagen we al wat mannen met grote lenzen naar het riet kijken. Tenminste, dat dachten we. Maar op de plek van bestemming bleek het te gaan om iets wat voor het riet lag, namelijk een hele rij vlotjes aan elkaar met daarop paartjes zwarte sterns. In de bovengenoemde video wordt uitgelegd waarom ze die vlotjes neerleggen voor deze vogels.

Bijzonder om te zien dat ze niet alleen over het water vlogen om voedsel te zoeken, maar ook boven het kruidige land. Daar zullen ze insecten uit de lucht plukken, bedachten we. Ze vlogen af en aan, voor en achter ons langs en pal over ons heen. Wat een ervaring. Het was nog een hele toer om ze te fotograferen, het zijn vlugge vogels.

Al met al hebben we 50 soorten gezien en zijn ongeveer 4 uur aan de wandel geweest waarbij de term wandelen met een korrel zout genomen moet worden. Want vogels kijken is vooral ook veel stilstaan. En vooral genieten. Daarom nog een laatste foto van de sierlijke stern: