De weersvoorspellingen waren top voor een vogeldagje verder weg. Voor dag en dauw opgestaan en zo waren we rond acht uur aan de Almere-kant van de Oostvaardersplassen. Want daar zouden we de zon prachtig kunnen zien opkomen over het water. Dachten we… De maan was volop zichtbaar, de nacht was nog niet uit de lucht.
Toch gloorde er al daglicht aan de horizon. Echter, het uitzicht was anders dat ik had verwacht (of gehoopt). Het belevingscentrum werd verbouwd, het was een rommeltje en we konden de opkomst niet goed zien. Wel een foto gemaakt:
… maar de teleurstelling was behoorlijk. Het had even tijd nodig om daar goed mee om te gaan en genoegen te nemen met wat voor handen is. Ach, een mens blijft leren. En uiteindelijk kleurde de lucht even verderop ook best mooi.
Maar geen spektakel en ook geen bijzonderheden. Hoewel, laat ik de nonnetjes niet vergeten. Fraaie watervogels die niet in Nederland broeden, maar hier wel de winter doorbrengen. In Lapland en Rusland broeden ze in boomholtes (nogal eens gemaakt door de zwarte specht). De jongen springen als ze zijn uitgekomen uit de boom en dan haastje-repje naar het water, waar ze meteen naar voedsel gaan duiken. Ze hebben een witte kuif die ‘overloopt’ in een zwarte. En een witte kop. Dat geeft een grappig beeld, als je ze van achteren ziet zoals op de tweede foto.
Later op de ochtend zijn we naar de Lelystad kant gegaan. Bijna geen parkeerplek meer vrij en dus knettersdruk. Ook nog eens grote delen afgesloten, waardoor men allemaal dezelfde routes loopt. In optocht dus. Hier nóg minder gezien wat vogels betreft. Wel mensen met ENORME lenzen, telescopen en dat soort apparatuur. Hun verwachtingen waren wellicht ook hoog gespannen. En opeens: een hele opstopping. Allemaal kijkend naar een boomtop. Dat moet wel iets bijzonders te zien zijn. Wat blijkt, er zit een torenvalk. Nee, geen slechtvalk, ruigpootbuizerd of zee-arend. Een gewone torenvalk. Hilarisch. Af en toe keek ze om, wat een drukte daar!
Tegen de middag hielden we het voor gezien, nog een laatste foto van de afgesloten route. Enige voordeel nu was dat de loopbruggetjes vrij van volk waren. Zo zie je maar, elk nadeel…
Trouwens, op de terugweg nog even op de dijk gestopt. En daar, heel erg in de verte, vlogen twee zee-arenden. Die hadden we niet meer verwacht te zullen zien.
Als laatste nog even dit: dit weekend is de nationale tuinvogeltelling. Een half uurtje vogels tellen in je tuin, leuk en belangrijk voor de wetenschap. Doe je mee!?