Vanmiddag eerst mijn stem uitgebracht en daarna naar het Binnenveld getrokken. Eergisteren zijn Jeff en ik naar de bios geweest in Wageningen, daar draaide een film over ‘mijn’ Hooilanden. Wel met fikse pijn in mijn kaak vanwege het trekken van een kies (er zat een ontsteking boven), die middag. Enfin, vandaag ging het gelukkig weer heus aardig, dus even wat energie opgedaan in de natuur. Ik zat zachtjes te zingen op de fiets, dankbaar met het goede van het gewone leven. De natuur is inmiddels behoorlijk verstilt, toch valt er nog wel wat te ontdekken zoals twee raven in het veld, een opvliegende buizerd, een groepje koperwieken en kramsvogels. En een sloot vol…
Zo op het eerste gezicht zeg je misschien: eenden. En dat klopt ook wel. Maar dan wel verschillende soorten en nog wat andere watervogels. Als je gaat tellen, dan is de grote meerderheid krakeend. Toch zijn er ook ‘splinterpartijen’: slobeend, wintertaling, smient, waterhoentje en meerkoet.
Wat dichterbij in de sloot hadden een aantal wilde eenden zich verzameld. De mannetjes zijn zich duidelijk aan het profileren, twee gingen zelfs even ‘op de vuist’. De rechter eend duwde de linker een heel stuk naar achteren.
En tussen al die krachtmetingen plopte mijn favoriet telkens weer even boven om daarna snel weer onder water te verdwijnen. De dodaars is de kleinste van het stel en juist deze krijg ik het beste op de plaat.
Mijn stem heb ik ook uitgebracht op een kleine partij, soms kan iets kleins juist het verschil maken. In ieder geval is het belangrijk om te doen wat je zegt. Woord houden dus.