Hoezee, bij het optrekken van ons rolgordijn vanmorgen zag ik kleur en wolken in de lucht. Wat een verademing na de vele mistige dagen zonder zon. De dag begon dus goed! Later in de ochtend heb ik een ommetje Kwintelooijen gedaan. Natuurlijk, we zitten volop in het winterseizoen, dus van frisgroene bossen geen sprake. Toch doet het aanwezige licht genoeg met het landschap om interessante plaatjes op te leveren:
De rijp op bomen hogerop geven een bijzonder tintje aan het geheel. Het is niet heel koud, dus die witte vracht tinkelt gestaag van de takken op de bodem. Klinkt gezellig en oogt fraai.
Om daarboven te komen, moet eerst een 170 treden tellende trap worden getrotseerd. Nog lang niet halverwege gaat mijn hartslag al flink omhoog. Niet vanwege het uitzicht, maar van de inspanning… Vaker deze route nemen dus.
Boven aangekomen kom ik weer op adem en is het uitzicht de moeite meer dan waard!
