Het Leersumse veld is langzaam aan het verkleuren. Met hier en daar een uitschieter, wat herfstkleuren betreft. De witte zilverreigers geven iets speciaals aan deze plaat:
We liepen over de bospaden en zagen tientallen harige rupsen oversteken. Het zijn rupsen van de veelvraat, een dagactieve nachtvlinder ;-). Het mannetje vliegt zo rap dat je ‘m als een schim voorbij ziet flitsen. Vrouwtjes zitten vooral te chillen in de vegetatie, die zijn ’s nachts actiever. Deze rupsen zijn op zoek naar een goede verstopplek om te overwinteren op de grond, soms verscholen tussen mos of dode bladeren. Na de winter komen ze even tevoorschijn om op te warmen in de voorjaarszon en dan verpoppen ze zich in april in een langwerpige cocon. Eind april-eind juni komen ze als een soort mot uit de cocons kruipen en dan start de cyclus weer van paren, eitjes leggen, rups zijn, verstoppen en verpoppen. The circle of life.
Deze berkenzwam vond ik zo mooi uit het dode hout groeien. Er zit veel leven in omgevallen bomen.