Vakantiedagboek

We zijn een midweek naar Lauwersoog geweest. Tussen de bedrijven door ben ik even achter de laptop gaan zitten om een korte samenvatting van de dag te schrijven. Hoewel, kort… Het lukt me niet goed om in een paar regels te noteren wat we hebben meegemaakt. Want vogels kijken = vogels beleven. En een belevenis heeft woorden nodig om tot betekenis te komen. Alleen een lijstje met vogelsoorten oplepelen, daar is niets aan. Dus hieronder een heuse vakantie-blog vol belevenissen.

Kranig (maandag 17 mei)
Iets over half 10 stappen we in de auto richting Groningen. Het is altijd even puzzelen wanneer we waar stoppen om de auto op te laden want we hebben niet zo’n groot rijbereik op 1 volle accu. Jeff besloot om vlak boven Hogeveen te stoppen bij een snel-lader. Met een half uurtje was de accu weer aangevuld. Pal achter onze auto stond een lantaarnpaal die behoorlijk uit het lood stond. Opeens zag ik iets uit de kapotte lampenkap vliegen: een koolmees die zijn nestje aan het opruimen was. Super leuke start natuurlijk van ons midweekje weg.

We zijn iets omgereden zodat we eerst het Fochteloërveen konden bekijken. Een prachtig natuurgebied en meteen een nieuwe soort gescoord: de kraanvogel (overvliegend). Verder veel geelgorsjes gezien hier. Ben nog op een uitkijktoren geweest, dat is echt een overwinning voor mij want ik heb flink last van hoogtevrees. Ik heb me kranig gehouden maar sta toch liever met beide benen op de grond.

In de vogelkijk-hut iets verderop vlogen boerenzwaluwen ons om de oren toen we naar binnenstapten. Sommige snel naar buiten, andere bleven bijna binnen handbereik zitten. Er zaten overal nestjes tegen de balken ‘gemetseld’  Wat een ervaring. We zaten nog maar net weer in de auto of het begon te hozen. Hoog tijd om naar ons vakantieadres te gaan.

Het huis blijkt leuk ingericht en is lekker ruim. We pakken onze spullen uit en installeren dan onze vogeltraktaties in de tuin: vetblok in de den en pindakaaspot in houder op de hot-tub-trap. Een koolmees kwam als eerste een hapje proeven. ’s Avonds nog even op stap. We werden verrast met een gratis concert van de rietzanger. Leuke wandeling gemaakt, genoeg gezien en voldaan op huis aan. Morgen weer een dag.

Knetters (dinsdag 18 mei)
Deze vakantie hebben we 1 doelsoort (dat is de benaming voor een soort die je graag wilt zien): de wielewaal. We lopen zo vanaf het huis naar het bos waar we goede kans zouden hebben volgens de berichten. Blijkt het een behoorlijk spannend bos te zijn want het is een schiet/oefenterrein voor onze landmacht. Alleen als de rode vlag gehesen was, kon je er niet in. Dat was nu niet het geval maar helemaal relaxed vond ik het niet. Eerst komen we de nachtegaal tegen. Nou ja, we horen ‘m vanuit het stuikgewas. Met een roepende koekoek op de achtergrond. Nice. Als we op een open stuk veld aankomen en een panoramafoto maken, horen we het geluid waar we op hoopten. Heel in de verte maar toch. We kijken elkaar aan: wielewaal. Maar ja, zie ‘m dan maar eens te vinden. We lopen een flink stuk door en slaan af naar rechts, daar ergens… En ja hoor, we horen er meerderen die we na lang omhoog turen ook nog zien vliegen ook. Hoera, succes! Geel met zwart, kan niet missen. De zang heeft een helderheid die je bij een merel ook hoort maar het deuntje is anders. Dan wordt het stil, dat heeft een reden want er vliegt een grauwe kiekendief over. Knetters, wat een dag.

Bij de haven hebben we ons vermaakt met oeverzwaluwen die hun nestjes in een berg zand hadden gemaakt en steenlopers die aan de rand van de kade aan het foerageren waren. En ’s avond nog een mooie zonsondergang meegemaakt aan de waddenkant.

Vroeg uit de veren (woensdag 19 mei)
KOEKOEK, KOEKOEK en dat 40 keer achter elkaar. Nou, daar wordt ik wel wakker van. Dacht dat het half 8 was en dus hupsekee eruit. Blijkt het een uur eerder te zijn. Maakt niet uit, van slapen komt toch niks meer. Lekker rustig momentje zo vroeg in de ochtend en ik start de dag met een stukje uit het mooie dagboek van Henri Nouwen: Brood voor onderweg. En ik dank de Schepper voor het leven: L’ Chaim!

Er zijn nog meer vogels vroeg uit de veren, vrouwtje gekraagde roodstaart moet af en toe even van het nest af en kijkt dan eerst even of de kust veilig is. En even later keert ze, waarschijnlijk na een lekker snack, behoedzaam weer terug naar het honk. Zo vanuit de erker mee te beleven, hoe mooi is dat.

Onze ochtendwandeling maken we in natuurgebied De rug. We stappen uit de auto en worden verwelkomt door de nachtegaal. Die beginnen we nu ook te herkennen. Kenmerk van de zang: vooral hard. Ook wel afwisselend maar een merel bijvoorbeeld vind ik melodieuzer zingen. Het kan verkeren. Veel zwartkoppen, fitissen en kleine karekieten in dit gebied. Op een gegeven moment zeg ik tegen Jeffrey: “Zitten hier ook wielewalen? Doe eens diedeljo”. Hij kan namelijk best goed dat deuntje fluiten. Na even oefenen klink het behoorlijk echt maar we verwachten er niet veel van. Opeens: Yes, een wielewaal-reactie. En nog een. Twee wielewalen komen poolshoogte nemen naar die twee vreemde grond-‘vogels’. Dit is wat ik bedoel met vogels beleven. Een unieke ervaring die je niet snel meer vergeet.

Vlak voor het uitkijkpunt zien we een bruine kiekendief over de rietkraag zweven. Cool! Verder nog tot twee keer toe een havik door het bos zien vliegen. Ook al zo’n prachtige rover die heel behendig tussen de vele stammen door patrouilleert.

De middagexcursie was zozo. Dat heb je wel eens, het is niet altijd scoren. De foto’s waren mwoah en we zagen niet zoveel. Voelde niet zo geslaagd maar dat hoeft ook niet. Het leven is geen successtory maar heeft ups en downs. Juist daar goed mee omgaan, dat is de uitdaging. En dan is een minder geslaagde vogeltocht natuurlijk vrij eenvoudig.

Kiek (donderdag 20 mei)


Het tijdstip van opstaan was nu iets later maar weer was er vlak bij een vogel aan het roepen. We dachten aan een roofvogel maar konden het niet plaatsen. Ik ben meteen maar even buiten op onderzoek uitgegaan. In een boom vlak om de hoek bij ons huisje zat een vreemde vogel. Ik wist niet wat ik zag. Beetje hoenderachtig, maar niet zo groot, met een grappige pluim op de kop. Het duurde even voor ik een goede foto had gemaakt en toch ook Jeff er maar even bij geroepen: ‘Kom snel kieken!’ Hij had wat twijfels of het wel een ‘wilde’ vogel zou zijn. We zochten het op en het bleek een Californische kuifkwartel te zijn, die komt hier niet van nature voor. Hij was niet geringd dus misschien een nazaat van een ontsnapt koppeltje. Of toch een dwaalgast maar dan was die wel erg ver uitgeweken.

We vrezen dat het nestje van de gekraagde roodstaart is geroofd. Er hangt wat troep aan de buitenkant en je ziet dat het binnenin ook rommelig is. Ze kunnen misschien ook zijn uitgevlogen maar we hebben geen roodstaarten meer gezien vandaag… Toch wel een beetje triest.

Na het ontbijt zijn we op verschillende plekken aan de zuidkant van het Lauwersmeer wezen wandelen. Prachtig weer, veel (riet)vogels waaronder een voor ons nieuwe soort: de snor. Volgens de vogelgids maakt deze rietvogel een insectachtig snorgeluid. Tja, zo zou je het kunnen noemen. Beetje krekelachtig. Verder veel bruine kiekendieven gespot. We kunnen mannetje en vrouwtje nu goed herkennen. Een gezellig praatje gemaakt met twee vriendelijke dames die ook op vogelpad waren.

In de kijkhut bij het Jaap Deensgat zaten weer allemaal boerenzwaluwen, sommige op armlengte afstand. Hun nesten tegen de balken geplakt, zo apart om mee te maken.

’s Avonds nog even naar de haven gelopen. Opeens zie ik iets ronds uit het water omhoogkomen: een zeehond. Die was daar denk ik aan het patrouilleren, want hij kwam telkens even kijken en zwom zelfs nog een stukje met ons mee. Er zaten veel visdieven en uiteraard ook meeuwen. Het determineren van meeuwen, dat is hogere wiskunde. Want je hebt niet alleen te maken met zomerkleed en winterkleed maar ook met leeftijdsgroepen. Een zilvermeeuw bijvoorbeeld is pas na 4 jaar helemaal op kleur. Zie ze dan maar eens goed te determineren. Die wij tegenkwamen, waren nog te doen: een kokmeeuw in winterkleed, zie dat ‘koptelefoontje’. In de zomer krijgt deze vogel een donkere kop. En een zilvermeeuw. Van de vogelspotcast hebben we geleerd dat de rode vlek op de snavel een functie heeft. Juveniele meeuwen tikken op dit vlekje als ze eten willen en de ouder kokt dan het voedsel op. Eet smakelijk!

Retour (vrijdag 21 mei)
De dag van vertrek is aangebroken. Een heel vroege start dit keer, want ik was nog voor zonsopkomst beneden. Vanuit de erker kon ik vogelen in eigen tuin: grauwe vliegenvanger, mannetje gekraagde roodstaart, mussengezinnetje, zwaluwen, groenling en ik hoorde weer de typische roep van de bijzonder kwartel. Die komt even later vluchtig onze tuin bezoeken om dan snel bij de overburen op het hek de bewoners te attenderen dat de dag toch echt is begonnen: good morning!

We hebben 3 dagen lekker weer gehad. Op de terugreis nog een korte stop gemaakt in een mooi natuurgebiedje maar daar pakten donkere wolken zich zo samen dat we even een sprintje hebben getrokken op de terugweg naar de auto. Kort maar hoor, want dat houd ik niet lang vol. Ik kan uren vogels kijken maar zo’n snelle ‘draf’ een minuut. Hooguit. Ach ja, ieder z’n ding.

We hebben genoten van onze midweek weg en zijn ook weer dankbaar om thuis te zijn met de kids, familie en vrienden om ons heen. Home sweet home. En oké, geen Californische kuifkwartel in de tuin maar wel spreeuwen, huismussen, houtduiven, kauwtjes, eksters, mezen en dat soort moois.

NB De vele landschapsfoto’s en andere vogelfoto’s kun je in de fotografie-galerij bekijken bij Dieren en Natuur.