Van een Binnenvelder (persoon die zeer regelmatig het Binnenveld afstruint) had ik afgelopen dinsdag gehoord dat ‘de ransuilen er weer zijn’. Daar heb ik vaker iets over opgevangen en blijkbaar zitten ze er niet altijd. Even opgezocht op de site van de vogelbescherming waar vermeld staat dat vanaf het najaar ransuilen zich in groepen verzamelen en vaste roestplaatsen bezetten, vlak bij gunstige voedselgebieden. Kijk, weer wat geleerd. Overigens werd er ook aangegeven dat je een online cursus Uilen kunt aanschaffen. Super, daar heb ik me meteen voor ingeschreven natuurlijk.
Oké, terug naar de ransuilen. De locatie had ik thuis even opgezocht, ze zitten in een woonwijk aan de rand van Wageningen. Gisteren heb ik mijn Binnenveld-rondje dus uitgebreid. Ik fiets de doodlopende straat door en zie niets. Kon me eigenlijk ook niet voorstellen dat ze hier zouden zitten. Tot mijn oog viel op een donkere vlek in een berkenboom. Ah, daar zit er één. Die boom staat in een tuin, ik kon langs een speelplek lopen en stond er toen zowat onder. Lastig fotograferen zo, maar wel lekker dichtbij. De ransuil was aan het pitten, het zag er wat vreemd uit omdat zijn kop weggedraaid was. Totdat er wat actie ontstond en er een braakbal geloosd werd. Daarna werd me nog even een blik vergund, maar al snel gingen de ogen weer toe. Terwijl ik terug naar de fiets loop, zie ik opeens vlakbij nog drie ransuilen in een andere boom. Nou zeg, daar was ik gewoon aan voorbijgegaan.
Op de terugweg nog een zwarte zwaan gespot. Leuke waarneming, want deze soort zie je hier niet vaak. Op de foto kun je goed zien dat de veren achterop zijn rug (vleugelveren) een beetje gegolfd zijn en ook zijn de witte armpennen duidelijk te zien. Opvallend is ook de rode snavel met witte rand. Al met al een heuse verschijning.
Vanochtend was ik vroeg genoeg beneden om de zonsopkomst mee te kunnen maken, maar het was erg bewolkt. Even afgewacht tot het wat lichter werd en toen weer het Binnenveld ‘ingedoken’. Wauw, wat een mooie kleuren door de zon en de donkere lucht.
Er waren opvallend veel buizerds actief, ik heb er zeven gezien. Een aantal lagen met elkaar in de clinch en er was er één die een solovlucht uitvoerde en daarbij flink van zich liet horen.
Terwijl ik dit stukje schrijf is de zon weer achter de wolken verdwenen en dus behoorlijk donker en somber buiten. Kaarsjes aan en module 1 van de uilencursus starten over de bosuil. Heerlijk toch!