Dat je niet ver weg hoeft te reizen om op unieke plekjes terecht te komen, dat wisten wij al. Toch was onze vakantiebestemming vlak bij de Tienhovense Plassen boven verwachting bijzonder en dat op nog geen drie kwartier rijden. Het huis lag op een landstrook, de auto kon je in de berm voor aan de straat parkeren. Met de bagage in de kruiwagen liepen we een smal paadje over en helemaal aan het einde lag ons vakantiehuis. Omgeven door water, volop ruimte, privacy en prachtige natuur. We hebben genoten, ondanks dat het weer niet echt zomers te noemen was. Dit plekje staat in onze top-10.
Op het plaatsje achter hadden we wat zonnebloempitten op een mooie roestige pilaar gestrooid. Er kwamen vooral koolmezen op af maar ze vonden het wel spannend met ons zo dicht in de buurt. Ze hupsten van de bamboestengels op het wilgen-hekwerk, omhoog, omlaag om uiteindelijk prrrrst, vliegensvlug een zaadje te scoren.
Koolmees, volwassen exemplaar 
Koolmees, jonkie 
Verder zat ik ook veel aan het steigertje met zicht op het water waar eenden, meerkoetjes en futen bivakkeerden. Geen spectaculaire soorten, zou je zeggen. Maar wat heb ik genoten. Als je wat langer de tijd hebt, ga je ook meer zien van hun gedrag en dat was ronduit vermakelijk. Zoals de meerkoet die tijden met een knop van de waterlelie aan het spelen was. Een soort balspel in het water (misschien vanwege de olympische spelen?!) waarbij de knop telkens weer onder water verdween, de koet ‘m opdook, op een blad legde, weer uit het water viste en dat ging maar zo door…
Spelende meerkoet 
Heerlijk plekje in de tuin aan het water
Er zaten best wat vissen in het water, die plonsten af en toe zomaar omhoog. Ook een kreeft gezien, onder de roeiboot en veel libellen die over het water scheerden. Eentje kwam regelmatig buurten op het randje van de boot.
Dat er veel vis zat, was ook wel prettig voor de futen. Er kwam regelmatig een paartje langs met drie kleintjes. Die zaten heerlijk onder moeders vleugels en af en toe piepten ze onder de veren uit. Dan zag je die gestreepte koppies, zo schattig. Pa fuut ving visjes, af en toe een beetje te groot maar die verorberde hij dan maar zelf. Ook kregen de jonkies veertjes aangereikt. Die eten ze als bescherming tegen de scherpe visgraatjes. Soms kregen ze zwemles, dan schudde moeder zich even flink uit en rolden de drie kleintjes zo het water in. Een gepiep en gespartel ontstond er dan, ze wisten niet hoe gauw ze weer terug moesten klimmen op moeders rug. Eén zwemmend kleintje werd beloond met een veertje, die het dapper aannam. Dat was de held van de dag, geslaagd voor diploma A!
We hebben veel reigers gezien, blauwe maar ook heel wat purperreigers. Die laatste soort zien we niet in onze contreien maar hier zijn ze dus volop aanwezig. Hopelijk gaan ze eens op vakantie in onze buurt en zien ze dat het bij ons ook heerlijk toeven is.
Blauwe reiger 
Purperreiger
Deze vakantieblog sluit ik af met een diertje dat voor mij de show stal, super schuw en enorm ‘cute’.
PS Meer foto’s van deze vakantie zijn te vinden in het fotoalbum!