Jeff en ik zijn een midweek naar Texel geweest, vogeleiland bij uitstek. Bovenstaande foto doet vermoeden dat het prachtig weer was. De hiernavolgende plaatjes geven een beter beeld van het overall-weertype: fiks wat wind, regelmatig een buitje en veel bewolking. We hebben ook niet heel veel vogels ‘gescoord’, toch was het fijn om op Texel te zijn. Tijdens een wandeling om de punt bij de vuurtoren zag ik wat dobberen in het water. Donkere vlekken en dan moet je toch even goed zoeken met de kijker want ze verdwenen regelmatig onder water. Het bleek om eiders te gaan en even verderop zeekoeten. Leuke waarneming. Net als de jan-van-gent, die we enorm in de verte zagen vliegen maar toen nog steeds als grote vogel op ons overkwam. Op de gok wat foto’s gemaakt en met behulp van een vogel-app deze zeevogel kunnen determineren. Hij dook telkens het water in, ondanks de afstand was het een mooi gezicht.
Eider in woelige zee 
Zeekoet 
Jan-van-gent op jacht
Ter zee, boven zee en in de lucht, dat typeert de onderstaande foto’s. De grauwigheid straalt er ook wel vanaf. Wat de ganzen in de lucht betreft, dat zijn grauwe ganzen. De rotganzen die boven het water scheren, hebben een mooi, wit lijntje in de nek. Deze vlogen boven de Waddenzee en pikten we nog net mee, de meeste wadvogels zitten te ver weg voor onze verrekijkers. Hier heb je eigenlijk een telescoop voor nodig, om op het wad te gaan kijken naar wat daar allemaal zit. Eerlijk gezegd is het een beetje frustrerend om in de verte van alles te zien, maar niet te kunnen onderscheiden. Als vogelaar dan. Anderen zullen daar geen last van hebben ;-). Op de eerste foto is een hele groep pijlstaarten te zien. Twee fiere mannetjes in het midden, omgeven door een escorte vrouwtjes.
Pijlstaarten 
Rotganzen 
Grauwe ganzen
We hebben ongeveer 50 soorten gezien op Texel, in 4 dagen. Dat is echt niet veel voor een vogelaar. We tellen er soms wel 30 als we een ommetje in Palmerswaard (Rhenen) lopen. Veel foto’s heb ik dan ook niet gemaakt. Toch zit er meestal wel een foto bij waar je iets mee hebt. Een gevoel, niet uit te leggen maar dat zorgt ervoor dat een foto er voor jou uitspringt. In mijn Texel-serie is dat deze foto, van een steenloper die ook daadwerkelijk van steen tot steen ging. Met zijn snavel in het wier wroetend, op zoek naar iets lekkers:
Op de terugreis brak de zon door en was het ondanks de koude wind, een heerlijke dag om buiten te zijn. We hebben het er nog even van genomen en zijn naar een natuurgebied gereden waar die dag ervoor nog een koereiger was gezien: Het Twiske bij Den Ilp. Zo verrassend hoe een aangelegd natuurgebied toch zo interessant kan zijn met volop gewone wandel- en fietspaden maar ook struinweggetjes die je over tal van bruggetjes laat gaan. Een enorme aanrader!
We hebben reigers gezien. En koeien. Maar geen koereiger…
Grote zilverreiger op de voorgrond en blauwe reiger halverwege 
Voerman-achtig koeientafereeltje
Deze wandeling was toch wel een prachtige afsluiting van onze mini-vakantie. Met als optimale toegift, teruglopend naar de auto, een afscheidsgroet van mijn favoriet:
