Na een vakantieweek Terschelling is er zoveel te vertellen en te laten zien. Hoe ga ik dat allemaal in een blog verwerken? Bij het begin beginnen, dat heb ik zo geleerd van jongs af aan. Dus dat doe ik dan maar.
De eerste avond. We zijn gesetteld en zitten met een lekker kopje thee op de bank, hoor ik opeens getrippel bij de kachel. Plots zit daar een bosmuis ons aan te kijken en komt nog best dichtbij zolang we maar stil zitten. Leuk hoor, zo’n muisje maar niet in huis. Dus een diervriendelijke val bedacht. Met een vogelvoer-emmer en een deksel vogel-pindakaas lukte het ons de muis erin te lokken en zo kon Jeffrey deze bosbewoner buiten zetten.
Het huisje was prima, de tuin heerlijk ruim en het was erg rustig om ons heen. Wat mensen betreft dan. Want vogels, die kwamen af en aan. Uiteraard was ons vogelvoer een ‘publieks’trekker, ik zat regelmatig in een stoel voor het raam zomaar naar buiten te koekeloeren. Een kleine impressie van wat er zoal in de tuin zat of langs vloog:
Pimpelmees 
Koolmees 
Roodborst 
Huismus 
Putter 
Buizerd 
Groenling 
Vink 
Heggenmus
En bovenstaande lijst kan ik aanvullen met winterkoning, zanglijster, merel en koperwiek, ekster, kraai en grote bonte specht. Een vogelparadijsje dus.
Het was heerlijk weer en we zijn er dagelijks op uitgetrokken. Prachtige fietstochten gemaakt en lange (strand) wandelingen. Omdat het niet zo groot is, krijg je echt een eilandgevoel. En de rust… genieten. Hoewel, regelmatig lieten enorme hoeveelheden ganzen flink van zich horen en ook de scholeksters konden er wat van.
Rotganzen 
Brandganzen 
Scholeksters
De eenden waren goed vertegenwoordigd wat diversiteit betreft en als het om aantallen gaat spanden de eiders en zwarte zee-eenden de kroon. Wat een aantallen, honderden exemplaren die in lange slierten in de zee zwommen. Met een ereplaats voor de ijseend. Dit exemplaar zwom in een groepje eiders en was beduidend kleiner. Toen Jeff ‘m invoerde bij Waarneming.nl werd wel even gevraagd of hij zeker van de soort was. Is namelijk zeer schaars, een bijzondere ontmoeting dus.
Bergeend 
Wilde eend 
Wintertaling 
Slobeend 
Tafeleend 
Eider 
Ijseend 
Zwarte zee-eend 
Brilduiker 
Pijlstaart 
Smient 
Krakeend
Op woensdag hebben we een enorme wandeling gemaakt over het strand van West-Terschelling naar de hoogste duin en door het natuurgebied daarachter weer terug. Dit was het uitzicht vanaf het hoogste punt:
Maar eerst zijn we heel wat leuke dingen tegengekomen onderweg. Zoals de bonte strandlopers en bontbekpleviertjes. Ze zijn ongeveer even groot maar verder behoorlijk verschillend. Kijk maar eens naar de kop en vleugels.
Of de twee zee-arenden die aan kwamen zeilen. Machtige vogels, te ver weg voor een mooie foto maar zelfs vanuit de verte zijn ze imposant. En dan de zeehond, die even poolshoogte kwam nemen naar die vreemde snuiters op het strand. Deze zwom een heel stuk met me mee, terwijl ik over het strand verder liep. Telkens even checken of ik er nog was en weer door. Zo’n unieke belevenis, dat kan ik niet goed in woorden uitdrukken. Er was een vorm van contact, we hielden elkaar in de smiezen. Hoe bijzonder was dat! Laat ik vooral ook die prachtige sneeuwgorzen noemen. Dit contact verliep veel vluchtiger, ik denk dat we ze nog geen minuut hebben kunnen bewonderen. Maar toch. Als laatste nog een typische gedragsfoto van de drieteenstrandlopers. Inderdaad, ze hebben drie tenen en lopen heel vaak langs de waterkant over het strand heen en weer te dribbelen, op zoek naar lekkers.
Zee-arend 
Zeehond 
Sneeuwgors 
Drieteenstrandloper
Met de verrekijker komen we een heel eind maar voor wadvogels en de vogels verderop in zee is het fijn om meer tele-bereik te hebben. Vandaar dat we een telescoop hebben aangeschaft. Het is nog best even wennen om goed met zo’n apparaat om te gaan. En als het dan flink waait, is het helemaal een toer om iets goed in beeld te krijgen. Jeff was druk doende met de scoop en ik zag met mijn verrekijkertje een koppel slobeenden voorbij komen met daarachter zwarte zee-eenden als zwarte puntjes in het water. Die slobeenden had hij helemaal niet gezien. Zo zie je maar, het kan verkeren.
Jeff in actie 
‘Onze’ fietsen 
Slobeenden en zee-eenden
We zijn ook een paar keer bij de havens wezen kijken. Daar moet je goed opletten, er kan zomaar wat leuks zitten. Zoals een zeekoet, eider (die we heel close konden benaderen vanaf een steiger), brilduiker en… middelste zaagbek. Wat een gave punker is dat zeg. Best ver weg, het was een toer om ‘m fatsoenlijk te fotograferen maar zo’n grappig beest. Op een gegeven moment had ik drie soorten in 1 beeld. Van links naar rechts: fuut, middelste zaagbek, brikduiker.
Uiteindelijk hebben we 70 soorten mogen noteren waarbij de laatste soort er even goed voor ging poseren.
Voldaan zijn we weer huiswaarts gegaan, dit was zeker voor herhaling vatbaar. Dus graag tot ziens, prachtig Terschelling!
