Gisteren tikte de temperatuur de tropische waarde aan. En dat is te merken aan mens en dier. Want hoewel het lekker is dat de regenperiode voorbij is, dit is weer de andere kant van het spectrum. Veel vogels houden hun snavel ‘openstaan’, wellicht koelen ze zo wat meer af. Verder is water een heerlijk verkoelend element deze dagen. Dat konden we gisteren van dichtbij zien, door de ruiten van de vogelhut (in Nieuw Milligen), die we voor een dag hadden gehuurd:
Hoewel het wel een beetje muf rook in de hut, was het wat temperatuur betreft prima uit te houden. Het bouwwerk is deels ingegraven, waardoor je een laag standpunt krijgt om foto’s te maken. En zoals je ziet ook nog flink begroeid, dat werkt tevens verkoelend. Er lagen wat kikkers in de vijver, omgevingskleuren zorgden voor een speciaal effect.
Voer was aanwezig in de hut en zodra we de doppinda’s, gepelde zonnebloempitten, pindakaas (om uit te smeren in kieren en gaten) en gedroogde meelwormen her en der hadden neergelegd, kwam het grut erop af. Mezen, vinken, gaaien, groenlingen, spreeuwen, merels en grote bonte spechten waren volop aanwezig. Geen zeldzaamheden, wel erg leuk om al dat leven zo vlak voor je neus bezig te zien. En dan ook nog al dat jonge grut erbij, dat is een bonus in deze periode. De spechten waren zeer vaak op de set aanwezig en snoepten continue van de pindakaas. Links een juveniel en daarnaast een vrouwtje die even haar kuif opzet. Je moet er ten slotte wel goed op staan als je vast wordt gelegd ;-).
De geopende snavels zagen we in de loop van de dag steeds vaker voorkomen, bij allerlei soorten. En ook werden de kuiven nogal eens opgezet. Ook een vorm van verkoeling?! Hier een kuivende volwassen groenling-man met jonkie:
Nog een volwassen-jong voorbeeld, maar of man appelvink de vader van het jong is… dat is nog maar de vraag. Ze waren niet met of bij elkaar en gingen ieder zijns weegs.
Uiteindelijk heb ik niet veel foto’s bewaard van deze vogelfoto-dag. De lichtomstandigheden waren ingewikkeld (fel, hard licht en diepe schaduwen) en op een gegeven moment krijg je een herhaling van hetzelfde, oftewel veel BOAS-afbeeldingen (Bird On A Stick). Gedragsplaten vind ik dan eigenlijk leuker, zoals dit zonnende roodborst-jong:
Door de veren te spreiden kunnen de zonnestralen overal goed bij komen, zodat het voor parasieten te heet onder de voeten zal worden. En vooruit, dan ook nog een roodborst-portret. Vooral de fiere houding sprak me aan.
Op het laatst ging deze bonte specht bijna voor pampus. Het zag er zielig uit, maar misschien was dit ook wel een powernap. Want even later was er niets aan de hand en ging hij verder met boomstronken inspecteren.
Ter afsluiting dan nog een BOAS van een specht met als extraatje een rode mier op de vleugel. Omdat de grote bonte specht zo prominent aanwezig was gedurende de dag (we hebben door de dag heen minimaal vier exemplaren gezien in wisselende samenstelling), staat voor mij deze plek als de spechtenhut te boek.
