Buitenradar liet blauwe lucht zien, een zonnetje maar ook in de verte donkere wolken. Ik waagde het erop en fietste naar de Kooiweg, onderweg heerlijk de zonnestralen opgevangen en genoten van de prachtige wolkenpartijen. Ook wel spannend, want ik had niet naar een online weers-voorspeller gekeken. En als die donkerte zich zou ontladen, nou, berg je dan maar. Eerst was ik van plan om de fiets te parkeren en te voet verder te gaan. Maar bij deze aanblik leek het mij wijs de fiets (met regenpak in de fietstas) bij de hand te houden:
En zo kwam ik bij de sloot aan, waar al geruime tijd een zeildoek een gedeelte van de zijkant bedekt. Er was net iemand bezig met ‘iets’ en ik sprak hem aan. De vriendelijke jongeman nam rustig de tijd voor een praatje en verduidelijkte de reden van die bedekking. Dit was ter bestrijding van de Japanse Duizendknoop. Thuis even opgezocht en dat is een akelig onkruid met als oorsprong, jawel, Japan. Een exoot dus. En omdat de beheerders van het gebied terughoudend zijn met gif, proberen ze op deze manier de woekeraar eronder te krijgen. Goed verhaal toch?!
Op de terugweg zag ik op een bouwterrein een buizerd zitten, op een antenne. Wat foto’s gemaakt en weer door. Maar iets verderop had ik een beter zicht op de buizerd en het licht viel ook anders. Beter. Dus toch weer even gestopt om ‘m op de plaat te zetten. Kijk maar eens wat een verschil:
Take 1 
Take 2