De dag begon grauw en grijs. Geen weer om erop uit te trekken, dus wat in de tuin geklust. Vogelhuisje verhangen, pindakaaspot-houder tegen de schutting bevestigd. Oplossing voor (of eigenlijk TEGEN) de buurtkat verzonnen, die telkens mijn anti-maatregelen (spijkers, net, obstakels) omzeilt en op zijn lievelingsplekje in onze boom gaat zitten.
Trouwens, gisteren heb ik het houthok ontmanteld. We gaan op zoek naar andere tuintegels en dan zal het bouwwerk toch weg moeten om erbij te kunnen met tegelen. Het was een hele klus met roestige schroeven en spijkers. Of juist van die enorme Ikea-bouten waar je een ringsleutel voor nodig hebt om ze los te draaien. Toen dat bij één bout niet lukte, kwam er een beitel en hamer aan te pas. Dat zal ‘m leren. Ik heb aardig wat uit de kast getrokken voor deze klus, maar het is gelukt! Het randje lichtblauw van de deurpost komt onze huisschilder Amir volgende week fixen. En dan staat het er weer netjes bij.
Vanochtend dus nog wat gerommeld in de tuin en laat de lucht nou tegen de middag opentrekken. Snel mijn brood opgegeten en heel rap de fiets op gestapt. Want ook al heb je ’s middags lastig (lees: fel, hard) zonlicht, dat die schijnt is toch een zegen. En daar wil ik wel van genieten, dan. Als kers op de taart zijn er altijd wel diverse gevederde vrienden te bewonderen zoals deze vogels in het gras. De watersnip met zijn ellenlange snavel, vergeleken met zijn lichaamsgrootte. Met die snavel zoekt hij op ‘gevoel’ in de toplaag van vochtige of natte bodem. Dit doet hij door in een snel ritme zijn dolksnavel verticaal de bodem in te priemen. Hoe anders de korte scherpe klauwsnavel van de buizerd, ideaal om prooien te ontleden. Aan de snavel van vogels kun je heen heleboel aflezen.
Gelukkig geen strakblauwe lucht, maar mooie wolkenpartijen die het landschap extra cachet geven:
Die wolken zorgen er ook voor mooie schaduw/zon-contrasten zoals de donkere bomenrij en het verlichtte pad:
Er is nog iemand die volop van de zon geniet en dat is Rakker. Hij gaat er echt voor zitten.
Ten slotte nog een mooie grote zilverreiger, rank en sierlijk. Deze soort heeft een duidelijke voorkeur voor vis, maar van kikkers, muizen, kleine vogels en mollen is hij zeker niet vies. En als je kijkt naar die snavel, dan kun je daar als underdog maar beter ver uit de buurt van blijven.