Nog steeds temperaturen boven de 30 graden. Voor vanochtend was mist voorspeld, het leek ons wel mooi om tijdens zonsopkomst die mistige sfeer vast te leggen. We zagen het al helemaal voor ons, van die mysterieuze landschappen. Omdat we graag wat water erbij wilden betrekken, zijn we naar Maneswaard in Opheusden gegaan. Dat was nog een hele uitdaging, de mist was zo dik dat je bijna geen hand voor ogen zag, laat staan de weg. Onderweg twijfelden we even of we wel door moesten gaan, zo zouden we toch niets vast lukken leggen of überhaupt te zien krijgen. Toch bij ons plan gebleven, gelukkig maar. Want hoewel het bijna te mistig was voor foto’s, het was toch mooi om daar te zijn. Deze schapen waren wellicht verrast om ons te zien opduiken uit de witte schemerwereld:
Al snel hadden we allemaal waterdruppels in ons haar, zo vochtig was de lucht. Wel lekker fris! Spinnenwebben zijn er in overvloed en ook de ragfijne draadjes waren opgesierd met druppels. Er lag iets vreemds aan de waterkant, een kijkje dichtbij verklaarde de rare houding. Een dubbelgeklapte paling waar geen leven meer in zat. Dat witte oog valt wel op.
Op datzelfde stukje waterkant dribbelde eventjes een bontbekplevier voorbij, erg leuk om die hier te zien. En een knobbelzwaan die zichzelf een uitgebreide poetsbeurt gaf. Zo mooi om te zien hoe dat in zijn werk gaat. Met zijn lange nek werden veel plekjes bereikt, af en toe dreven er een paar veertjes van de poetsplek weg.
Aan het eind van de wandeling toch nog wat landschapsfoto’s gemaakt. De zon kwam heel licht door de mist heen, net genoeg om een beetje mysterie toe te voegen:
