Als er in ‘jouw’ gebied een zeldzame soort is gespot, dan wil je die natuurlijk ook zien. Gisteren niet gelukt en vandaag ook niet. Dachten we…
Het was heerlijk weer, zonnig en ruim boven de twintig graden. Wel een forse wind, maar prima om te fietsen. Wij waren niet de enige, het was knetters druk in de Binnenvelden. Aan de slootkant lag een geelbuikschildpad. Hij kon zijn ogen aardig te kost geven met al dat fiets- en wandelverkeer. Ik schrijf bewust hij, omdat het volgens mij een mannetje is. Wikipedia heeft het namelijk over relatief lange nagels aan de voorpoten bij de heren. ‘Wat is relatief‘ kun je dan denken, maar die lange nagels waren me al wel opgevallen. Overigens komen deze dieren niet van nature bij ons voor. Amerika en Mexico, dat is zijn thuis. Het is dus een exoot, dit exemplaar zal gedumpt zijn door iemand die ‘m niet meer wilde hebben. ‘Denk al voor gij doet en doende denk dan nog‘, daar zal die persoon niet aan gedacht hebben bij de aanschaf van deze schildpad.
We hadden op Waarneming.nl gezien waar de roodpootvalk zich veelal ophield en daar wilden we dan ook naar toe. Fietsbruggetje over en daar vlogen wat valken. Waaronder eentje die we als ‘geen torenvalk’ bestempelden, we dachten een slechtvalk. Vanwege de felle zon zag je vooral een donker silhouet, toch kwam dit exemplaar even redelijk dichtbij overvliegen. Leuk, maar we wilden de roodpootvariant zien, dus door naar DE locatie. Daar hoefden we niet lang naar te zoeken, er stonden in de berm heel wat vogel-fans opgesteld en over een weiland te turen. Daar zou de roodpoot rond moeten hangen, hij was er eerder nog gezien. Wij wachten en kijken en wachten. Er kwamen veel mensen voorbij die zich verbaasden over al die personen in de berm. Je hoort ze dan met elkaar praten. Grappig om die opmerkingen te horen. Van ‘Dat zijn vogelaars’ tot ‘Ze kijken gewoon naar een weiland, er zit niks’.
Op een gegeven moment hielden we het voor gezien. Of eigenlijk… niet gezien, maar we gingen wel huiswaarts. Kwamen onderweg nog een aantal vogelaars tegen, allemaal richting DE plek. Misschien hebben zij meer geluk.
Eind van de middag met de foto’s aan de slag gegaan. Belichting omhoog, schaduwen opgelicht. En wat kwam daar tevoorschijn: de roodpootvalk. Een juveniel. Met van boven meer donkere veren dan de torenvalk. En een donkere onderrand. Dus toch gezien, al wisten we het op dat moment zelf nog niet ;-).
