Paasweekend

We zijn al een paar dagen verder, maar ik had nog geen tijd genomen om alle vogelbelevenissen van afgelopen weekend te noteren. Er valt genoeg te vertellen en te laten zien. Goede Vrijdag ben ik vroeg opgestaan om de zonsopkomst te beleven in het Binnenveld. Want dat is het echt, eerst kleurt de lucht prachtig en dan ineens zie je die oranje bal opkomen. Het geeft zo’n mooie lichtgloed over het veld:

De donkere lucht werd verdreven en de gele kwikstaart koesterde zich in de warme zonnestralen. Een leuke waarneming, ze zijn net terug uit Afrika. En nu zit dit mannetje te shinen op een picknicktafel in een Hollands veld…

Ook terug van weggeweest, de tapuit. Komt van de Afrikaanse savannen hiernaartoe gevlogen en zo zie ik ‘m dan in een boompje aan de Kooiweg. Denk je toch eens in, want voor een wereldreiziger is dit. Heeft heel wat meer kilometers in zijn leventje afgelegd dan ik. De graspieper daarentegen gaat niet zover, daalt wat verder af Europa in maar geen kilometervreter dus. Een eenvoudig vogeltje maar juist die eenvoud kan ook zo bekoren.

Op zaterdag zijn Jeff en ik samen op stap gegaan, naar de Blauwe Kamer. Daar wemelt het van de reigers, lepelaars en aalscholvers. Ongelofelijk om te zien hoe deze toch vrij grote vogels in de bomen en struiken nestelen:

Er waren ook genoeg kleine zangers te vinden zoals kneutjes, grasmussen, tjiftjafs en een groenling.

Een andere bijzonderheid was de grote bonte specht. Nu denk je misschien, hoezo bijzonder…? Die zie je natuurlijk wel vaker en dat is zeker waar. Maar een vallende specht hebben wij tot nu toe nog nooit gezien. En wellicht komt het ook wat ongeloofwaardig over, daarom is het maar goed dat ik ‘m op de plaat heb staan. Hij timmerde er eerst flink op los, kreeg ons toen in de gaten en liet zich vallen als een baksteen om even later weer terug te keren:

Tweede Paasdag trok ik er in de ochtend weer alleen op uit en had toen een leuke ontmoeting met mijn steenuiltje. Die zat lekker te genieten in de zon maar had mij snel in de smiezen. Verstopte zich in de dakgoot en toen ik met wat anders bezig was, kwam die weer tevoorschijn. Hield mij nog steeds in de gaten en dichterbij dan dit liet ie niet toe. Toch bedankt! Dat doe ik echt soms, ik groet en praat gewoon tegen vogeltjes: ‘Goeiemorgen’; ‘Daar ben ik weer’; ‘Dank je wel’.

’s Avonds nog even samen naar de Plantage gegaan waar we een boomleeuwerik hebben gespot. Geen alledaagse verschijning met als bijzondere kenmerk de zeer korte staart en kuifje op de kop:

’t Was een heerlijk lang weekend met top weer en veel vogels. Geen verre afstanden afgelegd maar gewoon dichtbij huis, hoe mooi is dat!