Het zou een warme dag worden vandaag. Ik was vroeg wakker en zat om kwart voor 7 op de fiets richting Binnenveld. Was blij dat ik toch een jas aan had gedaan, want dat was toch nog wel nodig. Helemaal toen er een paar vogel’flatsen’ naar beneden kwamen en mijn zwarte jas opeens witte vlekken bevatte. Met een zakdoekje de troep weggeveegd en door. Bij het welbekende hek werd ik verwelkomt door een net zo bekende graspieper. De grutto’s waren minder blij met mijn komst, er kwam er steeds een boven mijn hoofd cirkelen en herrie maken. Ik denk niet dan mijn geruststellende, licht vermanende woorden iets uithaalden en ze zullen mij opgelucht hebben zien vertrekken.
De bosrietzanger even verderop was vriendelijker, die bracht een mooie serenade ten gehore. Grappig om te zien hoeveel verschil het uitmaakt als je een foto maakt in de schaduw of met de zon in de rug.
Tenslotte fiets ik naar het punt waarvandaan ik vaker een wandeling maak. Het is dat ik weet dat daar een wandelpad loopt, anders zou je er niet eens aan beginnen. De natuur heeft het pad overgenomen, het was echt een spannende route. Maar dan leuk spannend met prachtige libellen en juffers die vlak langs me heen vlogen. Ik liep tot aan mijn middel tussen de aren. Ben benieuwd of natuurbeheer dit met opzet niet bijhoud maar het hield mij niet tegen. Integendeel en ik heb ervan genoten!
Rechts bij dat donkere gedeelte loopt een pad, echt waar.