Afgelopen zaterdag zijn we naar de Stille Kern geweest, bij Zeewolde. Een prachtig voorbeeld van ‘nieuwe natuur’ die ondanks menselijke aanleg erg natuurlijk aandoet. Want de natuur mag hier inmiddels zijn gang gaan. En dat resulteert in een enorme variëteit aan flora en fauna. Het was erg mistig, onderweg reden we af en toe door een witte waas. Eenmaal op locatie scheen de zon, een mooie combinatie met de wegtrekkende mistflarden:
Het pad mondde uit op een plateau met uitzicht over het gebied, waar je onderlangs een wandelpad kunt volgen, maar ook vrij mag rondstruinen.
Dit is een stiltegebied. Op een informatiebord staat daar het volgende over vermeld:
Nou weet ik niet of het dan gaat om afzonderlijke geluiden, maar alle zingende vogels, kwakende kikkers en loeiende koeien zorgden voor heel wat kabaal. Prettig kabaal, wel te verstaan.
Deze periode staan er heel wat struiken in bloei, vooral de vlier zorgde voor een heerlijke geur. Kortom, het was genieten.
Vanochtend waren we weer vroeg op pad. Toen we gisterenavond gingen slapen, was de voorspelling voor de eerste ochtenduren dat er zon zou zijn. We werden wakker met regen. Het is weer eens wat anders dan je dacht. Toch ons plan uitgevoerd en we waren rond kwart over 6 ter plaatse. We hebben een aantal gebieden bij de Rijnstrangen bezocht, een prachtige omgeving rond Zevenaar waar de oude Rijn zijn loop heeft. We stappen de dijk op en zien daar: twee zeearenden. Morning! Het was nog te donker voor een goede opname, maar van één arend heb ik een artistiek plaatje kunnen maken. Ze worden ook wel de vliegende deur genoemd. Als zo’n bakbeest langs komt zetten, dan is alles in rep en roer. De vogels links kan ik niet determineren, maar ik denk dat het ganzen zijn.
Er zwom een moederfuut in het water, met jongen. Daarom ook extra alert en ruim afstand houdend van alles wat maar verdacht lijkt. Wij hoorden daar ook bij. Maar Jeff heeft een filmpje kunnen maken met zijn telefoon die op de telescoop kan worden bevestigd. Zo komt ver weg een stuk dichterbij.
De weilanden staan vol met fluitenkruid, klaver, boterbloemen en dat soort wilde planten. Bij dit tafereel is de hoofdrol weggelegd voor de gele boterbloem.
We zijn ook naar een gebied iets verderop gegaan en parkeerden de auto haaks op dit straatje. Laat ik nou van oorsprong Bette heten. Toepasselijk, toch!?
Er loopt een klompenpad door dit gebied. Het aantal kilometers paste alleen niet in mijn straatje, dus we hebben een korte versie gelopen. Hier liepen we langs een sloot en met elke stap plonsden er groene kikkers van de kant het water in. Als ze stil waren blijven zitten, dan hadden we ze wellicht niet eens opgemerkt. Nu ging het van stap, plons, plons, plons, stap, plons, plons.
Nog zoiets frappants, soms is er opeens zomaar iets zonder dat je het zag aankomen. Met vogels heb je dat best vaak, dan komt er iets voorbij vliegen en je hebt geen idee waar de vogel vandaan kwam. Of neem nou deze ree. Ze was er ineens, alsof ze uit de lucht kwam vallen en daarna een sprintje trok.
De volgende gans heeft minder kans om onopgemerkt ergens te verschijnen. Ze is namelijk gewond aan een vleugel en kan niet meer vliegen. Deze soort zien wij overigens niet vaak.
Het was avontuurlijk wandelen hier, tussen hoog riet door en met enorme hoeveelheden muggen om je heen. Dus we mepten er weer op los.
Gelukkig ook open stukken en uitzicht op het water waar je langs liep. We hebben erg veel vogels gezien, wel meer dan 50 soorten deze ochtend. Noemenswaardig is de roerdomp, die we zowel gehoord als in vogelvlucht gezien hebben. En bij deze blauwborst hebben we wat langer stilgestaan, hij floot zo wondermooi.
De natuurochtend sloten we af met een rondje bij De Loowaard. Daar kwamen we deze koe tegen, die de kantjes ervanaf graasde. Ze at met smaak de hoge bermplant op.
Thuisgekomen wacht er dan nog de klus van het foto’s uitzoeken en bewerken. Een leuke tijdsbesteding en ik was er net mee klaar toen we een plof tegen het raam hoorden. Ai, een vogel, dacht ik. Maar nee, het was een grote keizerlibel. Ze zat een poosje versuft op de tegels bij de komen en dat gaf mij de gelegenheid om met de camera plat op de grond deze opname te maken. Een geluk bij een ongeluk.
