Sinds afgelopen week heeft Nederland een nationale bloem. Niet ongebruikelijk, meerdere Europese landen hebben die al. Denk aan de edelweiss van Oostenrijk of de Belgische klaproos en ook Duitsland heeft er één: de korenbloem. Nu wij dus ook. Er kon gestemd worden, uiteindelijk bleven er 5 soorten over om uit te kiezen: de pinksterbloem, het fluitenkruid, de wilde kievietsbloem, de paardenbloem en het madeliefje. 53000 Personen hebben hun voorkeur kenbaar gemaakt en de grote meerderheid koos voor het madeliefje. Daarom de eerste foto als eerbetoon. Waar overigens geen madeliefjes op staan maar de grote versie die er sterk op lijkt, margrieten.
Een madeliefje groeit graag in laag gras, dus er is wel onderhoud nodig om dit bloemetje te laten stralen. Nog een leuk weetje, het kleine bloemetje dat wij zien is niet daadwerkelijk de bloem. Wat wij zien zijn wel 60-100 bloemen bij elkaar. De middelste gele bloemen kunnen voor de voortplanting zorgen, de buitenste bloemen zijn ‘witte vlaggetjes’. Al die bloemetjes bij elkaar werken samen want alleen kunnen ze nooit een bestuiver aantrekken. Omdat het echte bloemetje maar een halve millimeter is. Dus de madelief staat symbool voor samenwerken. Hoe mooi is dat!
Onderstaande graspieper had de snavel vol lekkers, wellicht om kroost te voorzien van ontbijt. Het grappige is dat hij gewoon door ging met zijn kenmerkende ‘gepiep’ (de naam is zeer goed gekozen, destijds), met de mond vol dus. En ik zeg het nog maar ‘s, die nagels die nagels…
In de sloot zwommen een aantal meerkoetjes. De kuikentjes zijn ronduit lelijk, de volwassen exemplaren vind ik irritant, maar deze puberversie kan ik wel waarderen. En wat een hoeveelheid ‘miegen’ boven het water, enorm.
De bermbloemen staan in volle bloei. Het viel me op dat er geen vlinders te zien waren, voor hen zal het een eldorado zijn lijkt me. Wellicht binnenkort een vlinderinvasie. Zo is er in ieder geval ook al genoeg te bewonderen.
Rakker zat op zijn post, helaas heb ik eLLie al een hele poos niet gezien. Hopelijk is er niet iets loos. Kijkend naar de uitdrukking van Rakker, kan ik daar hele verhalen bij verzinnen, maar dat is allemaal menselijke invulling.
Nog zo’n menselijke interpretatie die wellicht kant nog wal raakt, maar wel makkelijk te maken als je de volgende foto’s bekijkt. Deze torenvalk vertoefde een poosje bij het weerstation van Universiteit Wageningen. Daar staan heel wat apparaten op het veld. Je zou ook kunnen zeggen dat deze valk zich vermaakte in de speeltuin. In ieder geval was het vermakelijk om te zien dat er heel wat verschillende plekjes werden uitgeprobeerd:
