Langzaamaan druppelen er alweer voorjaarsvogels het land binnen, de lente is een prachtige tijd voor vogelaars. De vogels laten volop van zich horen en zijn ook druk doende met elkaar het hof maken en de voorbereidingen voor het nestelen. Levendigheid alom dus en dat is genieten. De wulp is terug, nog niet in grote getale, maar her en der hoor je de kenmerkende baltszang (via deze link te beluisteren onder de knop: baltsvlucht). De wulp is bij ons de grootste steltloper én heeft de grootste snavel. Zoals hieronder te zien is: een mega-werktuig. Handig om lekker diep de grond in te peuren, op zoek naar voedsel.
Toch zijn de stamgasten zeker ook de moeite van het bekijken waard. Geen verrassingselement, maar meer een vertrouwd ‘Ah, daar ben je weer’. Zoals de torenvalk die al biddend de grond afspeurt, op zoek naar een lekkere muis. Of de buizerd die al miauwend rondjes cirkelt boven je hoofd.
En wat de denken van de schuwe dodaars, duikt weg zodra je even aan de kant stilstaat. Om iets verderop te controleren of de kust veilig is.
En dan op de terugweg toch nog een verrassing: pijlstaarten. Twee heren, in dit geval. Met een koppeltje wintertalingen als toegift. Op de foto kun je duidelijk het verschil in grootte zien: de wintertaling is echt een klein eendje terwijl de pijlstaart juist een mega-versie is.
