Een Hooilander met hooikoorts, dat is een lastige combinatie. Afgelopen week heb ik de Binnenvelden hierom gemeden, maar toch wilde ik graag weer naar mijn local patch (een gebiedje dicht bij huis, waar je met regelmaat even naartoe gaat). De wekker om vier uur gezet, het flitste af en toe buiten. Daarom Buienradar bekeken en deze bui hing in de lucht:
Omdat dat toch ook hele mooie luchten kan opleveren, heb ik de gok gewaagd. Regenpak mee en op de pedalen gestapt. Het was prachtig:
Op links kwam een donkere wolk aanzetten. Ik schatte in dat daar wel eens nattigheid uit zou kunnen vallen, dus rap naar de fiets gelopen voor de plu. Op het laatst moest ik een sprintje trekken, de dikke druppels vielen al omlaag. Eigenlijk best goed voor mij want zo worden de pollen de lucht uitgespoeld, ik had er inderdaad niet zoveel last van dit keer. Met de paraplu in de hand teruggelopen en daar kleurde de lucht prachtig roze. Dit soort tinten blijven kort hangen, snel dus een paar foto’s gemaakt:
Er zwommen vreemde ganzen in het water. Ze hadden wel wat weg van de grauwe gans, maar met wat afwijkende kenmerken. Het zijn kruisingen tussen een zwaangans en een grauwe gans. Een hybride zogezegd, best leuk voor de verandering!
Dit steenuiltje was er ook al vroeg bij, om vijf uur werd de wijde wereld vanuit de veilige nestkast eens rustig bekeken.
De opgedroogde plas aan de Kooiweg is inmiddels begroeid, een tureluur stond op wacht en dan weet je dat er ergens een kleintje loopt. En jawel, daar dook hij op uit de beschutting. Mooi om te zien dat de typische tureluur-houding er van jongs af aan al in zit.
In de verte danste een pingpongballetje rond, het kleintje van de kleine plevier rende van hot naar her en af en toe even ‘zekeren’ bij ma. Op de voorgrond werd er door een ander koppel gewerkt aan nog meer nageslacht. Eerst leek het of ze alleen een circusact aan het opvoeren waren. Meneer bleef best lang bovenop de rug van zijn dame staan. Op het laatst vond dan toch nog de paring plaats. Wie weet dartelt er over een maand nog zo’n miniplevier door de velden.
Putters zijn hele kleurrijke vinken, die graag de rijpe en onrijpe zaden van distels en andere bloemen oppeuzelen. Ze staan eigenlijk altijd wel garant voor een vrolijke plaat.
Dat kan ook gezegd worden van de klaprozen die overal oppoppen. Voor mij zijn het sieraden van de natuur. En dat zo vlak bij huis, wat een geluk!
