Voor vanochtend was er mist en daarna zon voorspeld en dat belooft wat fotografie betreft doorgaans wel wat goeds. Dus vroeg uit de veren en samen op pad. We hebben een telescoop aangeschaft, die wilden we meteen uitproberen. In onze woonwijk was het helder, geen spoortje mist te zien. Dat werd anders in het open veld, het zicht werd steeds minder. Dat gaf best een speciaal effect, toen de zon opkwam.
Voor vogels kijken is het echter minder ideaal, we hadden niets aan de telescoop. Hebben ‘m niet eens opgezet. Bij het natuurhuisje hoorde ik een mus, maar het klonk net iets anders dan de huismus. Het bleek een ringmus te zijn, te zien aan de vlekken op de wangen. Ik wilde Jeff erop wijzen en toen zag ik dat hij op zijn hurken zat. Duizelig. Dat knapte snel op toen hij wat had gegeten maar het was wel even schrikken. We stapten weer op de fiets en even verderop zagen we een aantal knobbelzwanen opvliegen. Indrukwekkend, die zware vleugelslag. Maar 1 zwaan vloog tegen een hoogspanningslijn aan en duikelde omlaag. Kwam met een krak in het water terecht vanwege het dunne laagje ijs dat onder zijn gewicht meteen brak. Hij (en wij) was er een beetje beduusd van maar ‘deed het nog steeds’. Ik wilde afstappen maar vanwege de zwaarte van de telescoop in mijn fietstas helde de fiets naar links en ik viel om. Zere knie en hand maar gelukkig viel het verder mee. Op de terugweg kwamen we ook nog een blauwe reiger tegen die als een zielig hoopje half in het water lag. Ik stond aan de andere kant van het Valleikanaal ‘m op te peppen, uiteindelijk lag hij wel op de walkant maar Jeff dacht niet dat deze reiger het ging halen.
Nu denk je misschien dat het allemaal kommer en kwel was, maar zeker niet. De hele mistige omgeving, zonlicht dat doorbrak, volop vogelgeluid om ons heen. Het was echt wel genieten onderweg.
En overal hoorde je het grappige ‘riedeltje’ van de rietgorzen, die volop in de weer waren tussen de rietstengels:
’s Middags zijn we terug geweest om de telescoop toch echt uit te proberen. Je moet er even mee om leren gaan maar je haalt alles een stuk dichterbij. Blij mee! Ook fijn om de eerste grutto te spotten. En diverse pijlstaarten, smienten en krakeenden. De weilanden zaten vol ganzen, ook veel kolganzen en regelmatig vloog het een en ander over. Bij de Kooiweg was er vandaag een Indische gans gezien, die wilde we toch wel even meenemen. Hij zat er nog, op de foto links van de grauwe ganzen. Grappig, zo’n typisch exemplaar tussen het ‘gewone spul’.
Grutto Diverse eenden Kolganzen Indische gans