Kiek

Jeff wilde ook wel eens ‘kieken’ naar al dat moois in het Binnenveld. Het bijzondere aan vogels kijken is (o.a.) dat de ene keer je flinke aantallen ziet en op een ander moment het meeste lijkt gevlogen. Het begon dus een beetje saai hoewel we uiteraard wel genoten van de prachtige natuur. En van de torenvalken, die lieten zich in flinke getale zien. Maar het kleine grut liet het afweten. Op een gegeven moment zag Jeffrey een flinke bruine vogel op een hek in het weiland zitten. Zou dat dan toch de Bruine kiekendief zijn? Nee, een buizerd. Ook mooi, helemaal toen die zijn vleugels spreidde zodat de wind eronder kon komen en hij opsteeg naar de boom ernaast.

De moed begon ik al een beetje op te geven om nog een kiekendief te zien. De watersnippen konden we niet vinden en ook de patrijzen waren verhuisd. Toen, op het stukje fietspad tussen de Veensteeg en de Grift, zag ik een roofvogel laag over het weiland vliegen. DAAR, daar… de kiekendief. Niet één maar wel twee. We hebben ons er een heel poosje mee vermaakt. En bijna bij de brug aangekomen, stoof er ineens een groep patrijzen op uit het grasland. Zie je wel, de familie patrijs was aan de wandel gegaan maar zit nog steeds in het gebied. Er zit meer dan je denkt en/of ziet. Leuke gedachte als het eens tegenvalt met de aantallen/soorten.