Afgelopen week stond in het teken van de kemphaan. Die komt al jaren in de Binnenvelden om even bij te tanken voor de route naar hun broedplaats in de arctische toendra. Laten ze nu heus baltsgedrag vertonen in de plas aan de Kooiweg. Opgezette kragen, komische danspasjes, er wordt nogal wat uit de kast getrokken om indruk te maken op het vrouwvolk. En dat pal voor de ogen van heel wat vogelaars en fotografen. Want deze unieke waarneming trekt heel wat aandacht van ‘buitenaf’, omdat je dit op nog maar heel weinig plekken kunt zien in Nederland. Door de drukte is de natuurbeleving wel wat minder, maar dat is even niet anders.
Het vrolijke raapzaad zorgde, naast het heerlijk zomerse weer, voor een prachtige sfeer:
Op een aantal vogelfoto’s kon ik het geel verwerken in de ‘omlijsting’ van het onderwerp: ijsvogel, kivietkuiken en kuifeend.
Verder heb ik het nest van een kleine plevier ontdekt, niet meer dan een kuiltje in de grond. Die jonkies zijn de meest schattige ukkies die je kunt bedenken, dus daar ga ik elke dag even langs om te kijken of er pingpongballetjes op pootje rondlopen. Nog even geduld…
Dit paartje meerkoeten was ook bezig met het creëren van nageslacht, het vrouwtje gaat vrijwillig helemaal kopje onder. Adembenemend…
Woensdag ging schoondochter Sanne mee, we hebben een paar mooie uren beleefd en genoten van zoveel moois om ons heen en de gesprekken. Erg leuk dat de koekoek (die ik al wel had gehoord, maar nog niet gezien) recht over ons heen vloog. KOEKOEK!
Door het groeizame weer kon het gras al een eerste keer gemaaid worden. Dat merkte ik direct aan mijn prikkel-ogen vanwege de hooikoorts. Ach, je moet er wat voor over hebben. Rakker zat verstopt in het gebladerte en een reetje zocht ook dekking vanwege de maaimachines op het veld. Ik zag ‘m rennen over het weiland en stond net op tijd stil met de fiets om een foto te kunnen maken van de oversteek naar een beschut plekje.
De vroege ochtenden waren steeds versiert met mist, een mooie sfeermaker voor landschapsfoto’s:
Over versieren gesproken, hier probeert een mannetje kemphaan een vrouwtje te imponeren. Vreemd genoeg keerde hij steeds zijn achterwerk naar het vrouwtje toe en af en toe keek hij even om. Maar ze leek niet echt onder de indruk.
Iets dichter bij de kant deden deze kikkers een wedstrijdje wie kan het hardste kan kwaken… Pochende kikkers en dansende kemphanen. Wauw.
De Kooiweg-plas was zoals gezegd druk bezocht vanwege de kemphanen, een waterplas verderop lag er stilletjes bij. Deze ruiters (een groenpoot- en een bosruiter) hadden het rijk voor zichzelf. Lekker voor ze.
Omdat de kemphaan de ster van de week was, eindig ik met een high key versie van dit bijzondere kemphanengedrag:
