We hebben zeer wisselvallig zomerweer gehad afgelopen weken. Je zou het ook groeizaam weer kunnen noemen. Buitenactiviteiten moet je een beetje tussen de buien door plannen. Hoewel het weer zich niets van onze planning aantrekt, gelukkig maar. Wíj kunnen beter af en toe een regenpak aantrekken. Die had ik dan ook (alleen de regenbroek) voor de zekerheid in de fietstas gedaan, alsook een paraplu. En toen op stap, richting Binnenveld. Niet erg vroeg dit keer, zomaar halverwege de ochtend.
Het was prachtig in het open veld. De wolken hadden vrij spel, voortgedreven door een flinke windkracht en de zon maakte het plaatje compleet:
Het leek mij dat de zwaluwen zich prima vermaakten met deze fikse wind. Als je wat langer kijkt, dan ontdek je zowaar een soort van vliegpatroon. Vanuit een weiland laag komen aanvliegen, de Kooiweg oversteken, tegen de wind in omhoog liften en dan met een vaart weer terug het weiland in of juist de bermbeplanting over om in het open veld insecten te scoren. Rechts een boerenzwaluw, ik denk een juveniel vanwege de korte staartpunten. Links een huiszwaluw met zijn kenmerkende witte stuit. En verder kwam ik nog een aantal kneu-dames tegen, die van zaadjes aan het snoepen waren. Een kleine vinkensoort waarbij het vrouwtje wel iets weg heeft van een huismus-dame.
Dit zijn dan ook meteen alle vogelplaatjes van vandaag, het is wat karig maar eigenlijk heb ik me prima vermaakt met het mooie landschap. De paarse kattenstaarten kleuren hele stukken weidegebied en de gele egelboterbloem zorgt voor een vrolijke noot in het drassige gedeelte. De vele regen van afgelopen periode zorgt ervoor de het water vrij hoog staat. Beide foto’s zijn ongeveer op dezelfde plek gemaakt, alleen even een halve slag draaien.
Hier vlakbij is een bruggetje over het water, daar ben ik even op de leuning gaan zitten. Zomaar een beetje om me heen kijken en zo zag ik deze karper die een heel eind uit het water omhoog kwam. Ik weet te weinig van deze tak van sport, geen idee dus waarom een vis zich zo blootgeeft. In ieder geval was het een bijzonder gezicht.
De autoweg is inmiddels gereed, het asfalt ligt er weer strak bij en de randen steken fel af. Daar zag ik wel een artistiekerig plaatje in:
De terugweg was nog een uitdaging. Mijn fietsaccu is niet meer oké en houdt er op de meest onverwachte momenten zomaar mee op. Ik was net aan de terugweg bezig toen het schermpje op zwart sprong en de ondersteuning weg viel. Gelukkig kan ik nog wel fietsen, maar dat gaat erg zwaar. En dan ook nog eens tegenwind. Maar ook dat is goed gekomen, het duurde alleen erg lang voor ik weer thuis was. Eerst even bijgekomen door de foto’s te bekijken en bewerken (ik fotografeer in RAW, dus alle foto’s moeten nog een bewerking ondergaan).
Na het eten bleef het zowaar droog en ben ik nog de tuin ingedoken. Want morgen worden de bruine kliko’s geleegd en de lavendel hangt op apegapen. Door de regen slaan de lange bloemstengels helemaal plat. Ze raken ook al aardig uitgebloeid, dus een goed moment om nu deze klus te klaren. Ook nog de lavendelstruiken bij de buurman gesnoeid, die gaan in het najaar weer terug naar onze kant. Hij heeft liever iets dat wat meer ‘onderhoudsvriendelijk’ is. Ik heb ze zo gesnoeid dat ze in de lege vakken in onze tuin passen. Dan hebben we volgend jaar een lavendelzee. Zullen de hommels blij mee zijn, die komen er in grote getale op af.
