Gracieus

Het mooie weer kan maar niet op en ik heb gelukkig genoeg tijd om daar van te genieten. Dat komt ook omdat ik héél vroeg uit de veren ga soms. Er zitten heel wat voordelen aan vroege natuurbelevenissen: heerlijk rustig, mooi licht, frisse natuur. Toegegeven, je moet wel een ochtendmens zijn om dit fijn te vinden, maar dat ben ik dus dat komt goed uit.

In eerste instantie lijkt het wel wat rustiger te zijn, de grutto’s hoor je af en toe nog wel maar niet meer dat de lucht vol is van hun levendige capriolen. Hoewel ik wel een grutto zag die toch een bijzondere move maakte, zie afbeelding iets verderop. Bij het water een moedereend met welgeteld tien jonkies gezien. Daar zal ze een klus aan hebben. Verder meer van het gebruikelijk gevogelte tot ik opeens een ander geluid hoor: een paartje visdieven. Wauw, dat is genieten want dit zijn hele mooie, gracieuze vogels. Ze vliegen vrij snel weer weg, ik zal straks op de terugweg goed opletten of ze misschien rond het Valleikanaal te vinden zijn. Ik loop terug naar mijn fiets en plots vliegen er twee lepelaars over terwijl ik naar een gele kwikstaart stond te kijken. Soms lijkt het wel alsof vogels uit het niets aan komen waaien.

Even verderop zie ik een vogel met een wit bovenlijf. Ik dacht aan een tureluur met een afwijking (de ‘gewone’ liep ook rond) en het duurde echt even tot het tot me doordrong dat ik naar een paartje kemphanen stond te kijken.

De blauwborst gaf niet thuis vandaag, ik liep dus door en ben even op een bankje gaan zitten waar o.a. een dichtregel, eindigend met ‘het is hier nog zo mooi’ in gegraveerd stond. Dit soort bankjes zie je door het hele land, mensen betalen ervoor en dan mag je er een tekst/gedicht/gedachte op laten zetten. Vaak is dit dan gedaan ter nagedachtenis van een geliefde. Bijzonder gebaar, vind ik. Helemaal als dat bankje dan komt te staan in een gebied dat voor die persoon speciaal was. Terwijl ik daar zo zat te genieten in de zon, foerageerde er een blauwe reiger vlak bij. Het is hier inderdaad heel mooi!

In een slootachtig watertje in dit gebied zit een nest van de meerkoet. Ik zag daar vorige week al een jonkie dobberen die toen vrij snel weer het nest in klom. Nu waren ze op voedseltocht dus had ik uitgebreid de tijd ze te bekijken en te fotograferen. Ze hebben het wel eens over een lelijk eendje, maar dit is echt wel een typisch kuikentje. Toch leuk om te zien hoe het voeren eraan toe gaat en uiteindelijk gaat het kleintje zelf ook maar aan wat plantaardig spul knabbelen.

Dan de terugtocht langs het kanaal, ik had geluk want zag nu van verre de visdief al zodat ik erop was voorbereid. Hij kwam steeds dichterbij maar nam wel de tijd om goed het water af te speuren. Ik heb geen snoekduik naar visjes gezien maar dit geeft al behoorlijk goed weer hoe deze sierlijke vogel te werk gaat: