Vanwege een vrije dag van Jeff hebben we vrijdagochtend de Zouweboezem bij Ameide bezocht. Onder andere bekend om de zwarte sterns die daar op kunstmatige vlotjes broeden. Er waren nog geen kleintjes te bewonderen, wellicht moest de eileg zelfs nog beginnen. Wel werd er druk heen en weer gevlogen, een mooi gezicht.
Toen we onze ronde hadden gelopen, kwamen we weer op het punt van de stern-vlotjes. Vlak ervoor ligt een kijk-vlonder die continue bezet is door vogelliefhebbers. We meden de drukte en liepen door richting de auto. Daar nog een poosje op het pad stilgestaan. Plots rumoer alom en dan weet je dat er een roofvogel in de buurt is. Inderdaad, een bruine kiekendief zeilde over. Alles vogels staan dan weer even op scherp, je wilt niet in die klauwen belanden.
Zodra de big-bird ‘m gevlogen is, gaat het leven weer zijn gewone gangetje. Eten en gegeten worden, the Circle of Life.
Gisteren ben ik alleen op stap geweest, naar de Plantage Willem III. Lekker dichtbij en heerlijk vroeg. De zon scheen sprookjesachtig door de bomen waardoor het gras prachtig oplichtte:
De grauwe klauwier die zich in de struiken op het open veld ophield, liet zich niet makkelijk in beeld vangen. Dan komt het aan op geduld. Normaal ben ik daar niet zo sterk in, maar in de natuur lukt het aardig.
Een margriet in een zee van gras. Geen kleurspektakel, maar rustgevende natuurtinten:
Vanmiddag nog even eropuit getrokken in het bos ‘achter ons huis’. Halverwege de dag is het zonlicht knetterhard. Diepe schaduwen en uitgebeten lichtvlekken liggen dan op de loer. Goed zoeken naar doorkijkjes met strijklicht. De ondergroei van varens geeft dit bomenlandschap net wat extra’s.
Dit Bont zandoogje oogt helemaal niet bont en toch, zelfs in bruintinten zitten veel schakeringen.
