Het was heel, heel vroeg. En behoorlijk frisjes. De bewolking kreeg aardig de overhand, dat zorgt vaak wel voor bijzondere luchten. Toen ik de andere kant opkeek, was de lucht echt donker en leek er in de verte neerslag te vallen. Gelukkig bleef het in mijn contreien droog, de zon kwam erbij en ik werd verrast door een regenboog. Een lichte, maar toch… Teken van trouw.
In de plas aan de Kooiweg zag ik een eenzame gans. Geen ‘gewone’ grauwe, zijn snavel is toch echt anders. Ik heb aardig wat naslagwerk gedaan, maar het lukt me niet om te achterhalen welke soort dit is. Wellicht een kruising, ik noem hem gans Anders. Ook juvenielen wijken vaak wat af in het begin, zoals te zien is bij de drie putters. Twee hebben een zwart/wit/rode koptekening, de andere heeft wel de kenmerkende felle gele vleugelstreep maar nog een bruinig kopje. Die hangt duidelijk de juveniel uit.
‘Dupdedup, dupdedup’, beter kan ik het geluid van een kwartel niet weergeven in woorden. Als je eenmaal weet hoe die klinkt, hoor je het overal maar zien, ho maar. Voor mijn gevoel zat de kwartel op een paar meter afstand van de berm, heel af en toe zag ik een grasspriet plotseling bewegen. Maar ik kreeg hem niet te zien. Wel volop zichtbaar waren enorme hoeveelheden slakken die een klimwedstrijd leken te houden. Geen Tour de France maar Tour de Nature.
Aan de andere kant van deze berm liggen weilanden waar zwaluwen overheen scheerden. Leuk gezicht, lastig om vast te leggen. Het ging beter toen ze even pauze hielden. Van rechts naar links een juveniele boerenzwaluw, te zien aan de lichtere (beige) vlek bij de snavel, dan een oeverzwaluw en als laatste een volwassen boerenzwaluw. Het vliegbeeld is een juveniele boerenzwaluw, dat kun je in dit geval goed zien aan de staart. Die heeft nog niet van die lange ‘slierten’.
Ik kan het niet laten om nog wat veldbloemen te fotograferen, die kleine details zijn kunstwerken:
De boomvalk laat zíjn vliegkunsten zien. Laag over het water scherend lijkt hij heel wat te vangen, hij heeft regelmatig een libelle in zijn poot geklemd. In de kale boom zie ik meerdere boomvalken zitten, ik denk ook takkelingen (jonge boomvalken). Die hebben zo perfect zicht op de jachtgronden en de tactiek van pa en ma. Lessons to be learned.
Op en langs het pad van waaruit ik zicht heb op de boomvalken, zitten veel libellen. Ik heb eens gehoord dat zo’n pad lekker snel opwarmt en dat trekt insecten zoals libellen en vlinders, die daar van profiteren. Moet je maar eens opletten als je in de zomer op zo’n paadje loopt, er schiet van alles heen en weer.
