Nichtje Rosanne had gevraagd of ik foto’s wilde maken van haar en vriend Jasper. Natuurlijk, leuk! En waar kun je dat beter doen dan in de Binnenveldse Hooilanden… voor mij ideaal omdat ik het gebied goed ken. We hadden afgesproken bij de uitkijktoren. Ze waren alvast naar boven geklommen en stonden mij daar op te wachten. Dat was een goed begin, ik kon meteen plaatjes schieten. Terwijl ze op de trap stonden, kwamen er een aantal mannen aan die de toren op wilde. Ik hoorde dat het Polen waren en begroette ze in het Pools. Daar keken ze erg van op. Helemaal toen ik ze nog bedankte in hun taal, omdat ze even bleven wachten. Toen we wegfietsen riep één van hen nog wat, maar dat kon ik helaas niet verstaan ;-).
Na de uitkijktoren zijn we bij diverse andere locaties gestopt voor een foto, o.a. bij een hek, een maisveld en een wei met koeien. We reden langs het jagershuisje en ik vertelde over de steenuil. Ik keek nog eens om en jawel, daar zat hij goed gecamoufleerd op de pannen. Toch even de fiets geparkeerd en ernaartoe gelopen. Want fotoshoot of niet, een steenuiltje ga je niet zomaar voorbij natuurlijk. Dat was vlak bij de plek waar we uiteindelijk het natuurgebied in zijn gelopen richting het vlonder. Onderweg nog wat dodaars gespot en uitgelegd dat dat ‘knerpende’ geluid een watersnip was. Tja, als je met een vogelaar op stap gaat, dan krijg je dat soort informatie er allemaal bij. De fotosessie op het vlonder was geslaagd, een leuk stel die twee:

Rosanne en Jasper zijn uiteindelijk huiswaarts gefietst en ik heb mijn gebruikelijke Binnenveld-rondje afgemaakt. En zo spotte ik nog een bonte strandloper tussen de kievieten. Een bijzondere waarneming want dit is de talrijkste strandloper in het Waddengebied, maar een schaarse soort voor deze contreien.



Ten slotte nog even een afbeelding van onze voortuin. Gisteren hebben Jeff en ik het gat in het midden opgevuld met lavendel uit de tuin van onze buurman. Hij wilde ervan af (ze kwamen ook uit onze tuin) en ze zijn nu dus weer teruggeplaatst, zij het veel groter dan destijds. Het is nu één grote lavendelzee. Tijdens de bloei komen er enorme hoeveelheden hommels op af. Dat gaat wat worden, volgend jaar. Zie er nu al naar uit.
