Vanwege de vakantie heb ik veel tijd om buiten te zijn, zo ook vandaag. In eerste instantie was er een duidelijke scheidslijn tussen bewolking en opklaring, maar de wind blies de donkere wolkenrand aan flarden:
Als je de wolken weg zou denken, dan had je ook niet dat mooie tussenstuk. Licht en donker samen, het heeft wel wat weg van het gewone leven… Het lijkt zo een verstild plaatje, maar je moet er eigenlijk gakkende ganzen, fluitende smienten en dartelende kievieten bij bedenken. De natuur spreekt.
Gisteren noemde ik de reeën al even, vandaag drie exemplaren gespot. Sierlijke, schichtige dieren. Alert en op hun hoede voor alles en iedereen. Vanachter een hek stond ik verdekt opgesteld, de twee reetjes rechts liepen eerst een stukje mijn kant op voor de een afslag namen. Toch weer een bijzondere ervaring, als zulk ‘wild’ op je af komt.
De steenuil laat het even afweten deze dagen. Dat werd weer gecompenseerd door een groepje vrolijke putters die vlakbij in de boom neerstreken. Sommige vogelsoorten zijn solo-exemplaren en andere juiste groepsdieren. De putter behoort tot de laatste groep. Adoe, zo gezellig!
