Onverwachts een droge, zonnige periode, midden op de dag. Niet teveel nadenken of het wel uitkomt, gewoon jas aan en gaan. En zo kwam het dat ik kon genieten van de vele spreeuwen die in ‘wolken’ de graslanden afstruinden. Ze zochten het ook hogerop, het was een grappig gezicht om zo’n stalen gevaarte (en vooral de elektriciteitskabels) voor eventjes bevolkt te zien:
Hierna maakten ze een stop in de hoge bomen ernaast en met het zonlicht erop, stonden ze in de spotlights. Een havik dacht zijn kans schoon te zien, maar die vlieger ging niet op. Want de hele meute ging en mass de lucht in. En dan is het nog best verwarrend, al die fladderende vleugels. Even later zat de havik home alone in dezelfde boom.
Er vond nog een jachtpartij plaats, deze keer wel met succes. Hoewel ik thuis pas begreep wat ik had waargenomen. Want ik zag een torenvalk steeds heel laag over het veld vliegen. Niet biddend vanuit de lucht, maar vanaf een paaltje lage scheervluchten uitvoeren. Even leek hij stil te hangen om met een draai naar de hoogspanningsmast uit te wijken. Op dat moment had ik wel het idee dat hij iets had gevangen, maar ik had geen duik in het veld gezien. Toen ik de foto’s bekeek en nog ’s heel goed keek, zag ik dat de torenvalk een libel had geslagen. En toen viel alles op zijn plek. Hij was op libel jacht geweest. Missie geslaagd.
De lucht betrok met donkere regenwolken, maar er ontstond ook een hele hoge stapelwolk. Dit zou wel eens een cumulonimbus kunnen zijn… PRACHTIG!
