We hebben een heerlijke vakantieweek in Drenthe achter de rug. Een echte natuurvakantie in een heus natuurhuis in een prachtige omgeving, gelegen in het plaatje Doldersum. Met een prachtig uitzicht waar we de eerste avond meteen al van een mooie zonsondergang konden genieten:
Zoals de foto’s laten zien, zaten we midden in het groen waardoor het er heerlijk koel was. Veel buiten geleefd en zo ook veel natuur beleefd. Zoals dit eekhoorntje dat even een kijkje kwam nemen. Op een ander moment, toen ik in de veranda zat, hoorde ik getrippel over het dak. Een eekhoorn sprong via de veranda naar een tak van de kastanjeboom, roetsj, roetsj via de stam naar beneden en over het grasveld naar een gevallen dennenappel achterin de tuin. Niet zo vers meer, wellicht toch nog lekker. Regelmatig zat er eentje in de ochtend hoog in de top van de den te smullen van sappige groene dennenappels. Grappig om te zien hoe zo’n vrucht werd afgekloven.
De boomkruiper liet zich ook af en toe zien, hoewel je goed moet kijken vanwege de goede schutkleuren. Gelukkig herkennen we ‘m inmiddels aan zijn geluid, dat scheelt. Een beetje een hoge pieptoon produceert hij. Verder ook noemenswaardig is deze merel, zo’n verfomfaaid exemplaar maar toch gewoon doorgaan. Dapper ding.
Op vakantie gaat er ook wat vogelvoer mee, daar kwam van alles op af. Pimpelmees, koolmees, gaai, boomklever, grote bonte specht. Vermakelijk om te zien wat voor een capriolen er ontstaan om bij het voedsel te komen maar ook wie er het eerst mag eten. De kleine pimpel verjaagt de grotere koolmees met gemak als het om lekkers gaat. De specht heeft een speciale manier van aan tafel gaan: eerst in de bomen ernaast wat voorgerechtjes bij elkaar scharrelen, dan voorzichtig naar beneden huppend de plek verkennen, goed blijven kijken of alles veilig is en dan aan de maaltijd:
Nog zo’n unieke ervaring, er kwamen regelmatig meerdere boomklevers langs die vliegensvlug van hot naar her gingen. Het was een hele toer om ze te volgen en vast te leggen. Plotseling kleefde er eentje op een paar meter afstand aan de stam. Yes, eindelijk even een poseer momentje dacht ik. Uiteindelijk bleef hij wel 10 minuten zitten. Ongelofelijk, hij deed af en toe een oogje dicht, ik denk dat hij een power-nap deed. Jeff kwam erbij en we hebben heel wat plaatjes geschoten en ons verbaast over dit moment. Zo’n beweeglijk ding op zo’n korte afstand zo lang op dezelfde plek. Daar kan toch niks tegenop?
Hoewel… We zijn twee keer naar vogelkijkhut Diependal geweest. De eerste keer was het meteen raak met drie kraanvogels. Ze zaten erg ver weg maar toch, deze zie je niet vaak en dus waren we er blij mee.
Maar ook de bruine kiekendief, lepelaars, dodaars, watersnippen en wilde zwaan, het zat er allemaal. En dan deze geelgors. Wellicht net een verfrissend bad genomen en dus hoogste tijd voor een poetsbeurt. Vlak voor onze neus.
Om nog even in de watersferen te blijven, er kwam een ree uit het hoge gras tevoorschijn die naar de overkant wilde. Het water was dusdanig diep dat er echt wel gezwommen moest worden. Een flinke jump om vaste grond te voelen, even lekker uitschudden daarna en weer door.
De tweede keer in de hut was het bloedheet buiten. Hitteprotocol, dus veel drinken. Dat was precies wat deze vosjes kwamen doen, terwijl ze zeker ook oog voor elkaar hadden. Ze gaven kopjes en kusjes en konden het blijkbaar goed met elkaar vinden. Wat een dankbaarheid om dit zo mee te mogen beleven.
Er zitten veel roofvogels in deze contreien, de eerste avond landde er een raaf in ‘onze’ boom en die hebben we later nog meerdere keren gehoord en gezien. Verder sperwer, havik, buizerd, bruine kiekendief, valken, wespendief. Soms heel ver weg, soms pal boven je hoofd vliegend.
Het lijkt alsof we continu overal vogels hebben gezien, dat is natuurlijk niet zo en op de rustige momenten valt er zoveel te zien en ontdekken. Want ook het kleinere grut is de moeite van het bekijken waard.
De meeste mensen zullen lekker uitslapen in de vakantie maar wij (vooral ik) zijn vroege vogels en zien graag de zon opkomen. Daarvoor hoefden we het paadje uit te lopen, de weg af, de hoek om en dan stonden we midden in de natuur. Stel je dan voor dat je het getrompetter van de kraanvogels hoort (en ze ziet), de echo klinkt na in de stilte van de ochtend. Schitterend begin van de dag toch!?
We hadden fietsen gehuurd en hebben daar dagelijks gebruik van gemaakt. Er liggen heel wat fietsroutes door het Drentse landschap. Zeer afwisselend met open velden, bos en heidegebied. De dag voor vertrek nog een afscheidsrondje gemaakt waar we deze mooie plas ontdekten. Boerenzwaluwen scheerden in de verte over het water en zorgen voor opspattend water. Alsof er kiezels over het wateroppervlak werden gegooid. Mooi, zo mooi!
Vrijdag vertrekdag maar we konden het niet laten om om de terugweg nog een kijkhut te bezoeken. Als toetje zullen we maar zeggen. De naam beloofde al wat: Vreugderijkerwaard. Deze hut ligt in een natuurgebied ten westen van Zwolle aan de oever van de IJssel. En het deed zijn naam eer aan, wat een schitterend gebied. Grote hoeveelheden watervogels met opvallend veel visdieven die elkaar achterna zaten en vis vingen in de rivier. Links van de hut zaten 3 casarca’s. Dit zijn vrij grote eenden met een oranjebruin lijf en lichtere kop. Eten voornamelijk (water)planten en leven in de nabijheid van water. Nou, dat is hier volop aanwezig.
Van de bijna 150 foto’s was het een klus om te kiezen welke ik zou laten zien. Maar genoeg is ook genoeg en daarom ga ik nu afsluiten met deze duiven. Nee, geen tortels maar het gaat om het idee 😉
