Afgelopen week verbleven wij in het ons bekende Doldersummerhuisje. Voor mijn 50ste verjaardag had Jeff een fotohut gereserveerd in Vledder en daar zocht hij een huisje in de buurt bij, om de week door te brengen. In de zomer van 2022 hebben we in dit vakantiehuis in Doldersum onze zomervakantie mogen vieren en dat beviel prima. En zo ook nu weer. Het over-all weertype was grijs en grauw, maar we maakten er wat van.
Op de heenweg kwamen we langs Zwolle, daar ligt een mooi vogelrijk gebied met de welluidende naam Vreugderijkerwaard. Er zat een enorme hoeveelheid aan goudplevieren, samen met watersnippen, brand- en grauwe ganzen en kievieten. Een leuke start van de vakantie.
De volgende dag hebben we meteen een wandeling van 10 kilometer gemaakt, direct vanuit het huisje het Doldersumse Veld in. Daar vlogen ZES raven over. Van een groep kauwtjes en kraaien kijken we niet zo op. Maar deze hoeveelheid raven is toch echt wel bijzonder te noemen.
Verder was het rustig wat vogels betreft, hoewel we wel in de verte kraanvogels hoorden toeteren en een groene specht een verre boomtop sierde. Toch genoeg moois te ontdekken, zoals witte coconnetje met een paar luchtgaatjes erin. Of een met honderden eitjes omhulde grasspriet. Tezamen met het fraaie landschap was het ronduit een aangename natuurwandeling.
Op zondag hebben we Het Blauwe Meer bij Hogersmilde rondgewandeld. Het was erg fris, ik had mijn dikke winterjas en heerlijk verwarmde handschoenen aan. We zagen een aantal mensen in het open water zwemmen, met zo’n felgekleurde zwemboei om hun middel. Sommigen hadden een wetsuit aan, maar dan nog. Wat zullen ze het waterkoud hebben gehad. Hoewel, het kan nog erger. Want even later, op een rustig plekje waar we foto’s stonden te maken, zagen we een oude dame in haar blootje het meer inlopen. Dan sta je toch wel even vreemd te kijken…
De zon scheen en het was windstil, met een prachtige weerspiegeling als gevolg:
We weken iets af van de route en kwamen in de buurt van een zandafgraving. Plots was de lucht vol ganzen, spectaculair.
Dan heb je net zo’n ervaring gehad en zie je een eenzame paardenbloem aan de rand van het pad. Van groots naar klein en eigenlijk net zo bijzonder:
De volgende dag stond de fotohut op de planning. Helaas was het erg somber weer en de situering van de hut maakte het nog wat gecompliceerder omdat er veel bomen omheen stonden. We hebben een hele fijne allround camera (Sony RX 10IV), maar bij een wat hogere ISO-waarde krijg je al veel ruis te zien. Het was dus een hele uitdaging om ‘acceptabele’ plaatjes te schieten. De boomklever (links) was prominent aanwezig en tikte geregeld tegen het vensterglas aan. Dan zat de vogel zo dichtbij dat je ‘m aan kon raken, bij wijze van spreken.
Er was vogelvoer aanwezig, vooral de pinda’s waren in trek bij de gaaien. Ze propten meerdere vruchten naar binnen, die dan in hun krop (dit is een holte in de keel) verdwenen. Met als gevolg een dikke bult onder hun snavel. Leuk om dit zo waar te nemen. Ook de vijver voor de hut was een trekker, vele dorstige kelen werden erdoor gelest.
Een boomkruiper had behoefte aan een verfrissend bad en poedelde erop los. Al met al was deze fotovogeldag zeker de moeite waard!
Dinsdag was er wat zon voorspeld, we hoopten op een mooie zonsopkomst. Maar dat pakte anders uit, de lucht zat tot laat in de ochtend dicht. Onze vroege wandeling in het Aekingerzand was evenwel mooi, met een overwinning op mijzelf door deze uitkijktoren te beklimmen. Hoogtevrees is best lastig, de wil om een overzichtsfoto te maken zorgde ervoor dat ik boven mijzelf uitsteeg en de randen opzocht. Letterlijk dan, de rand van de balustrade.
Op de terugweg ook nog naar de Ganzepoel gelopen, een natuurgebied iets verderop. De zon kwam zo fraai door de wolken zetten:
Later op de dag had de zon de mist helemaal opgelost en liepen we op het Dwingelerveld door ‘fields of gold’.
Achter deze bomen stond een bankje waar we saampjes even hebben gezeten, genietend van het mooie uitzicht. Om vervolgens via een vlonderpad in de laatste stralen van de ondergaande zon terug naar de auto te lopen.
Voor de afwisseling zijn we woensdag naar Vlinderparadijs Papiliorama geweest. Bij de kassa kregen we te horen dat de vlinders vanwege het donkere weer niet actief waren, we kregen zelfs korting. Vanwege het ‘verontschuldigende’ praatje we hadden geen hoge verwachtingen. Maar dat pakte anders uit. Het was super rustig wat mensen betreft, dat is een grote pré. Het voelde ook natuurlijk aan om naar vlinders te speuren. Je moest er even je best voor doen, maar er zaten er genoeg. En ze zaten lekker stil, nog een voordeel voor als je ze wilt vastleggen. Kortom, het was volop genieten.
Veel vlinders waren zelfs met toegeslagen vleugels erg kleurrijk:
Ook rupsen kunnen een exotische uitstraling hebben, wat dacht je van deze beauty:
En zelfs een black and white versie oogt niet saai, maar juist royal.
Tussen de bedrijven door hebben we aan de keukentafel gewerkt aan een 1000-stukjes puzzel met als thema, je raadt het al, VOGELEN ;-).
De laatste volle dag zijn we naar De Leijen geweest, een flinke plas vlak bij Drachten. Er was daar heel wat fraais waargenomen afgelopen periode zoals de zeearend, roerdompen, waterrallen en nog veel meer leuke soorten. We hebben best lang in een kijkhut gezeten, die duidelijk potentie had voor bijvoorbeeld een ijsvogel. Zie de tactisch geplaatste stok rechts onderin, typisch een vaste zitplek voor deze blauwe flits.
Helaas, op aalscholvers, wat meeuwen, eenden en ganzen na (en ook nog eens in de verte) visten we achter het net. We deden dan ook niet zachtjes toen we naar de auto terugliepen, maar banjerden het pad over. Grapjes makend over de geweldige vogel’vangst’ (maar niet heus). Plots, ping, ping, ping. We wisten het meteen, dat is een baardmannetje. En terwijl ik ‘m in de kijker probeer te krijgen, scheert er een blauwe kiekendief laag over terwijl in de lucht een groepje watersnippen voorbij komt zetten. Je weet dan even niet waar je naar moet kijken en net zo rap is alles ook weer weg. Toch zat er een redelijke bewijsfoto van de baardman tussen de snel gemaakte kiekjes. Een mooie afsluiter van een fijne week Doldersummer.
