Terschelling was heerlijk maar het is ook weer fijn om door het Binnenveld te struinen. Vroeg op en een prachtige zonsopkomst mogen meemaken. Good morning!
De grutto’s waren volop bezig om elkaar het hof te maken en lieten prachtige baltsvluchten zien. Als je daar eens goed naar kijkt, dan is het net of ze dansen in de lucht. Eerlijk, het is niet zomaar rondjes vliegen en achter elkaar aan. Ze kantelen zich van de ene naar de andere kant en dan ondertussen ‘gruttogruttogrutto’ roepen. Prachtig. En zeg nou zelf, zo’n sierlijk landende dame is toch ook woest aantrekkelijk? Geen wonder dat manlief daar in de lucht zijn best voor doet.
Het geluid dat de kievieten produceren vind ik wat minder aantrekkelijk, maar het zijn wel heuse luchtacrobaten. Hele shows voeren ze op. Uiteraard voor elkaar en ik kan daar dan van meegenieten. Win-win.
Op Terschelling zagen we bontbekpleviertjes, die vind je vooral aan de kust en niet in het binnenland. Maar wij hebben onze eigen plevierensoort en vandaag zag ik de eerste van dit seizoen: de kleine plevier. Duidelijk herkenbaar aan de gele oogring. Deze houdt van zoet water en dat is hier volop aanwezig.
In dezelfde plas zwommen wat verder weg een aantal eendensoorten. Ze leken me bijna even groot, maar één soort viel me op vanwege de koptekening. Het duurde even voor ik door had dat het om pijlstaarten ging. Ik had verwacht dat die beduidend groter zouden zijn dan de anderen. Dat is ook wel zo, maar er is een marge. En als je dan een kleine pijlstaart en een grote krakeend hebt, dan zijn ze gelijk wat grootte betreft. Hier te zien met de min./max.-afmetingen erbij vermeld: slobeend (44-52 cm), krakeend (46-56 cm), pijlstaart (51-66 cm).
