Het is frisjes buiten maar met een zonnetje erbij is het toch lekker. Zo rond de middag stap ik op de fiets en ga dit keer iets verder de Binnenveldse Hooilanden in, meer richting Wageningen. Langs de kant van het water, in de rietkraag, zie ik iets bruins. Waarschijnlijk een rietgors, denk ik. Maar deze ziet er toch anders uit. Een man komt langs en kijkt even mee. Zijn conclusie: gewoon een mus. Ik voel me een beetje dommig en toch ben ik niet overtuigd. Uiteindelijk valt het kwartje: een ringmus. Dat is heus niet zo gewoon en wat mij betreft is de locatie ook bijzonder te noemen. Even verderop parkeer ik de fiets en ga te voet verder, over een dijkje met links de waterkant en rechts drassige weidegrond. Er staat daar een bijzonder kunstwerk van oude donkere veeneiken die enorm lang ondergronds hebben gelegen en bij het aanleggen van dit nieuwe natuurgebied ontdekt zijn:
Vanaf dit punt kun je naar rechts richting een vlonder dat nu nog gesloten is vanwege het broedseizoen. Daar ligt ook een sloot en laten er nu vele rietgorzen, gele kwikstaarten en zwaluwen aan het ‘jagen’ zijn. Ze vliegen langs en over me heen. Natuurlijk is het leuk om foto’s te maken…
Rietgors 
Ringmus
… maar ik probeer ook zomaar te genieten van het buiten zijn, van wat er om me heen gebeurd. Die scherende vogels over het water, dat is een prachtig gezicht. Op de terugweg ga ik op een stalen brug-constructie zitten, met bungelende benen boven het water. Kijkend naar de vliegkunsten van onze gevleugelde vrinden.
