Er is een casarca gespot in het Binnenveld. Dat is een oranjekleurige halfgans. Iets tussen een eend en een gans in dus. Op zich geen nieuwe soort voor ons, maar wel op die plek. Dus we hebben eerst maar eens een rondje daar gelopen. Best wel wat gezien hoor, de gebruikelijke grauwe ganzen, nijlganzen, zilverreiger, blauwe reiger, watersnippen, graspiepers, kieviten en een buizerd:
Maar geen onverwachte soorten en ook geen casarca. Na het Binnenveld zijn we naar Palmerswaard gereden, misschien wacht daar ons een verrassing. We parkeerden de auto en meteen bij het uitstappen hoorden we een vogel in de heg piepen. Het was even zoeken en hij liet zich ook niet goed bekijken maar het was duidelijk een staartmees. En iets verderop landde er een putter in de boom, om even te poseren. Geen spectaculaire waarnemingen, wel leuk. En zo was eigenlijk het hele rondje, ook weer het bekende repertoire gezien met een sijsje als extra toegift. Maar geen wauw-moment.
Infobord Palmerswaard 
Putter
Waarom dan die titel, denk je misschien. Nou, we zijn buiten geweest en het was een gewone kijkdag. Buiten-gewoon dus ;-). Ik moest er nog even over doordenken. De meeste mensen willen graag iets bijzonders, iets aparts, iets unieks beleven. Maar is het niet zo dat het gewone nou juist bijzonder is!?. Want zeg nou zelf, die o zo gewone buizerd, die is toch eigenlijk schitterend…