Laat ik er maar niet omheen draaien hoe het was: een troosteloze blubberbende. Een aantal keren moesten we op onze schreden terugkeren, omdat de weg niet begaanbaar was. En op andere stukken hebben we de randen opgezocht, die nog net begaanbaar waren. Tel daar nog een grauw bos bij op en het sfeerplaatje is compleet. Soms moet je er dan ook maar niet meer van maken dan het was. Hoewel, een omgevallen boomstam met ruwe bast waar een frisgroene waterval van mos zijn weg vindt over de schors, is toch de moeite waard om even bij stil te staan.
En toen het zonnetje ruimte kreeg om warmte toe te voegen aan het landschap, zag het er iets gezelliger uit. Wat meer naar links dobberde best wat kuifeenden in de plas. Te ver weg voor een mooie foto, maar afgelopen week heb ik wel in het Binnenveld wat kuifeenden vastgelegd op de gevoelige plaat. Dus die laat ik op het eind nog even zien.
Teruglopend naar de auto was een hoofdpad veranderd in een waterweg, waardoor een extra omweg aan de wandeling moest worden toegevoegd. Al met al was deze Leersumse veld-tocht een uitdaging met weinig vogelwaarnemingen. Ach, het is niet elke keer bijzonder en dat is ook prima.
Zoals beloofd hierbij de foto van de Binnenveldse kuifeenden:
