We vonden het hoog tijd om weer eens naar Palmerswaard te gaan en ook dit keer werden we verrast door de hoeveelheid verschillende soorten in dit kleine gebied. Het moet gek lopen als je de 20 soorten niet kunt halen, vandaag stond de teller zelfs op 36. En dan zijn we echt niet uren aan het wandelen. Leuk om ook hier het paapje aan te treffen, die heb ik al een paar keer in het Binnenveld gespot en nu dus ook hier. Ik denk dat dit doortrekkers zijn die nog noordelijker hebben gebroed en nu naar het tropische Afrika op weg zijn. Ze houden van kruidenrijke open graslanden en dan zitten ze hier wel goed, al is het alleen voor een pitstop.
Bij het water was ook veel leuks te zien zoals de watersnip met zijn enorme snavel, om diep in de modder te kunnen peuren op zoek naar voedsel. Het jonge fuutje was als een volleerde duiker de boel onder water aan het verkennen terwijl boerenzwaluwen juist er vlak overheen scheerden en af en toe wat water schepten met hun snavels. Luchtacrobaten zijn het, wendbaar tot en met.
Inmiddels is het alweer een paar dagen september, hoogste tijd dus voor een tuinfoto. Het staat er gelukkig nog groen bij, ondanks de warmte en droogte van afgelopen zomer. De acer laat al wel wat blad vallen maar dat valt nog binnen de perken. En de klimhortensia rechts heeft her en der wat verbrandde blaadjes door de hitte. Maar over-all heeft de tuin deze zomer goed doorstaan. Inmiddels zijn er diverse vogelvoederplekken in functie hersteld waar de mussen en mezen dankbaar gebruik van maken. De meningen zijn verdeeld over het bijvoeren in de zomer, maar de vogels hoor ik niet klagen in ieder geval. En van de drinkbak wordt dankbaar gebruik gemaakt. Niet alleen om de dorst te lessen maar ook voor een frisse ‘duik’. Zo’n leuk gezicht, die badderende mussen!
