Attent

Het duurde even voor ik op pad kon vanwege regenbuien. Toen de lucht openbrak was dat het signaal om te vertrekken. Eenmaal in de Binnenvelden waren de wegtrekkende buien nog te zien.

Er zaten enorme hoeveelheden (voornamelijk) kolganzen in een aantal weilanden. In de verte kwam er een helikopter aan en alles ging op de wieken. Duizenden ganzen die het luchtruim kozen om even later weer te landen. Het lukte mij niet om de massaliteit van dit gebeuren vast te leggen. Maar wel deze gans, die er ook ondersteboven van was. Een eind verderop ging er weer een hele groep de lucht in. Geen gebrom van vliegverkeer, dus op zoek naar de aanstichter van deze onrust. En ja hoor, in de verte vloog de veroorzaker: een zeearend. Ganzen vliegen echt niet op bij een naderende buizerd, maar deze machtige roofvogel is potentieel levensgevaarlijk. Nu vloog hij alleen majestueus over.

Ondanks goed speurwerk liet de waterral zich niet zien. Dit keer waagde ik zelfs een tweede poging, tot een vriendelijke man mij achterna kwam fietsen om te vragen of ik de ransuil had gezien. Super attent, want die was ik wel gepasseerd, maar vanwege mijn ‘slootkant-staren’ heb ik deze leuke soort over het hoofd gezien. Even had ik de uil voor mijzelf, tot er een hardloper aankwam. Die stopte pal voor de uil en pakte zijn telefoon. Dat was iets teveel van het goede, de uil maakte zich gereed door zich te ontlasten (dat doen vogels met regelmaat voordat ze wegvliegen!) en vloog tussen de takken door uit het zicht.

De hardloper vervolgde zijn route, zonder foto, maar ik zocht het struweel af. Er is altijd kans op succes. En ja hoor, daar zat hij een stuk verderop. Mijn aanwezigheid deed ‘m weinig, hij dutte in en het leek zelfs even of hij aan het brabbelen was in zijn slaap. Super gaaf om dit zo van dichtbij mee te beleven!