Vanochtend was ik vroeg wakker, de zon scheen en ik was vrij. Allemaal ideale omstandigheden voor een bezoek aan het Binnenveld. Helemaal aan het begin van de Kooiweg vlogen de grutto’s al om me heen. Een grutto-kuiken zocht snel de dekking van het hoge gras terwijl de ouders vanuit de lucht verdedigingsvluchten maakten. En ik ben er nu van overtuigd, ze lozen expres poep om de vijand (ik in dit geval) te verjagen. Leuk om ook het vogelgedrag langzaam te gaan leren (her)kennen.


Vrij dicht langs de kant van de weg zat een graspieper, hoe kan het ook anders, op een paaltje. Zo is ook meteen duidelijk in welk gebied wij ons samen bevinden. Iets verderop lag er een ei in het zand, ik denk dat het een ganzenei is. Deze zal niet uitgebroed worden, lijkt me. Veel te dicht langs het pad en te lang ‘onbegansd’ en dus teveel afgekoeld.


Het aanbod aan vogels is niet meer zo enorm, ik houd tijd over om de wilde bloemen en vlinders te bekijken. En de klaproos blijft toch wel een heerlijke plant om te fotograferen.

Op de terugweg, fietsend langs het Valleikanaal zag ik een kleine karekiet die anders klonk. Ik herkende het riedeltje van de fitis, een scholekster en nog een heleboel andere bekende en minder bekende deuntjes. Veel verschillende vogelgeluiden uit één snavel dus, ik had waarneming.nl nodig om erachter te komen met welke vogel ik van doen had: de bosrietzanger. Weer iets nieuws geleerd vandaag. Klik HIER voor extra informatie van de Vogelbescherming.

