Helaas werd ik vroeg wakker vanwege pijn. Wellicht iets te intensief met oefeningen aan de slag gegaan om de (frozen) schouder los te krijgen. Blijven liggen maakt de zaak meestal niet beter, eropuit gaan wel. Het ruikt zo heerlijk buiten, fris en uitnodigend. Ook schijnt het zonnetje en is de temperatuur aangenaam. Wat wil je nog meer?!
De eerste vogelwaarneming ter plaatse (Binnenveld) was een paapje. Deze vogelsoort staat op de rode lijst, dat betekent dat er sprake is van bedreiging. Ik heb er meerdere gezien vanochtend en dat is toch een goed teken hoewel het natuurlijk lang niet alles zegt over de algemene stand van zaken. In het bekende omgeploegde weiland zat weer van alles. Grappig om te zien dat eenzelfde vogel de ene keer bijna onzichtbaar wegvalt tegen de achtergrond en even later (luid) en duidelijk aanwezig is.
Zoek de patrijs… 
Ah, daar! 
Een graspieper laag bij de grond 
en ‘hoog’ op een kluit aarde
Voor sommige vogels geldt dat ze zo opzichtig zijn dat je er niet omheen kan en anderen vallen weg in de kleuren van hun natuurlijke habitat. Dan is het heel handig als je ze kunt determineren/ontdekken op hun zang.
Kleurrijke fazant, kan je niet over het hoofd zien 
De kleine karekiet verstopt zich goed
Omdat het tenslotte moederdag is, sluit ik af met een prachtig ‘veldboeket’:
