Twee roodborsten vanmiddag in de tuin, dat is toch wel apart. Ook in de winter zijn roodborsten territoriaal, zowel mannetje als vrouwtje. Dan zingen ze hun herfstzang om aan te geven dat het gebied waar ze vertoeven van hen is en indringers zijn niet gewenst. Afgelopen weken heb ik een aantal keer ’s nachts de prachtige zang gehoord, ik werd er zelfs wakker van. Voor nu was ik dus benieuwd of ze elkaar zouden ‘aanvliegen’. Maar de roodborst in de boom leek de ander compleet te negeren. Hoewel die mij wel duidelijk in het oog hield. En de roodborst op het hek hield mij ook in de gaten maar ondernam verder niets richting zijn of haar soortgenoot.
Een groot deel van de roodborsten vliegen tegen de herfst naar het zuiden om daar te overwinteren, de rest blijft gezellig hier. En elke winter komt ook aanvoer van soortgenoten die noordelijker wonen en het bij ons al een stuk aangenamer vinden dan de kou in hun leefomgeving. Vogels die blijven noem je standvogels en vogels die op de wieken gaan om te overwinteren noem je trekvogels. Een roodborst is dus beide, zowel stand- als trekvogel. Het zou natuurlijk heel leuk zijn om te weten of het hier om gast-roodborsten gaat of thuisblijvers. Of wellicht een combinatie. Misschien dat ze elkaar daarom wat ruimte gaven, vanmiddag. Wie zal het zeggen, blijft interessant die vogelwereld.